13-10-2025 Χίλια χρόνια μετά τον θάνατό του, τον Δεκέμβριο του 1025, ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος εξακολουθεί να παραμένει ένας «γνωστός άγνωστος»: «γνωστός» για τα πολεμικά του κατορθώματα εναντίον κυρίως των Βουλγάρων, τα οποία τον κατέστησαν τον δεύτερο σημαντικότερο αυτοκράτορα του Βυζαντίου μετά τον Ιουστινιανό, αλλά «άγνωστος» σε ότι αφορά την ιδιωτική του ζωή και πτυχές της προσωπικότητάς του. φωτ.αρχείου Νίκου Νικολούδη Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως και στην περίπτωση του Μ. Αλεξάνδρου, έτσι και προκειμένου για τον Βουλγαροκτόνου, δεν διαθέτουμε καμία βιογραφία του γραμμένη από κάποιον σύγχρονό του ιστορικό! φωτ.Ο Ιστορικός Νίκος Νικολούδης Τη ζωή και την προσωπικότητα αυτού … Συνεχίστε την ανάγνωση Βασίλειος Βουλγαροκτόνος – Η δράση του Βυζαντινού Αυτοκράτορα θα αναλυθεί στην εκπομπή του Ιστορικού Νίκου Νικολούδη

9-8-2024 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός ΜΑ Military History Το σκηνικό της σύγκρουσης Όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος νίκησε του Σασσανίδες στις αρχές του 7ου μεταχριστιανικού αιώνα, το βυζαντινό κράτος εφησύχασε και αγνόησε της μαζικές επιδρομές φυλών από την αραβική έρημο θεωρώντας τις απλές οχλήσεις. Οι φυλές όμως είχαν πετύχει για πρώτη φορά στη ιστορία τους πολιτική ενοποίηση υπό τη σημαία της θρησκείας του Ισλάμ και ρίχτηκαν στον πόλεμο διψώντας για κατακτήσεις και με αιτιολογία ότι διέδιδαν την «αληθινή θρησκεία». Πρώτα συνέτριψαν τους αποδυναμωμένους Σασσανίδες και μετά στράφηκαν κατά των Βυζαντινών. Μετά την καταστροφή στον ποταμό Ιερομύακα,  (Yarmouk) ο Ηράκλειος εκκένωσε … Συνεχίστε την ανάγνωση Η πρώτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες (674-678 μ.Χ.)

6-5-2024 Γράφει ο Παναγιώτης Γέροντας, Ιστορικός-Συγγραφέας Μετά τον θάνατο του Ανδρόνικου Γ’ Παλαιολόγου (1341), ανέβηκε στον θρόνο ο Ιωάννης Ε’ Παλαιολόγος, ο οποίος ήταν εννιά ετών. Την επιτροπεία του και την διοίκηση του κράτους ανέλαβε ο μέγας δομέστικος Ιωάννης Καντακουζηνός. Απέναντι του βρέθηκαν η βασιλομήτωρ Άννα της Σαβοΐας, ο πατριάρχης Ιωάννης Καλεκάς και ο μεγαδούκας Αλέξιος Απόκαυκος. Αυτή η αντίθεση οδήγησε σε έναν μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο στον οποίο αναδύθηκαν όχι μόνο θεολογικές αλλά και κοινωνικές αντιθέσεις (για όλα αυτά μπορείτε να διαβάσετε εδώ). Αυτές οι εμφύλιες συγκρούσεις έδωσαν την ευκαιρία στον Σέρβο ηγεμόνα Στέφανο Δουσάν να επεκτείνει το κράτος του εις … Συνεχίστε την ανάγνωση Η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

3-5-2024 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Παρ’ όλο που πολλά έχουν γραφτεί για την άλωση της Πόλης το 1453, ο στρατός των πολιορκητών είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό. Ο σουλτάνος Μωάμεθ ευτύχησε να κληρονομήσει από τους προκατόχους του ένα οργανωμένο κρατικό μόρφωμα και έναν πειθαρχημένο στρατό. Αν δεν τα είχε στη διάθεσή του αυτά, δεν θα τα είχε καταφέρει να γίνει ο πραγματικός θεμελιωτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μπορεί ο πρώτος γνωστός πρόγονος του Σουλτάνου, ο Οσμάν να μην διέφερε, τουλάχιστον αρχικά, από ένα τυπικό ηγέτη Τουρκομάνων επιδρομέων από την στέπα που χρησιμοποιούσαν την υιοθέτηση το Ισλάμ ως … Συνεχίστε την ανάγνωση Ο Στρατός του Μωάμεθ του Πορθητή

27-4-2024 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Στην πρωτο-βυζαντινή περίοδο οι κάτοικοι των αστικών περιοχών της αυτοκρατορίας είχαν οργανωθεί  σε ομάδες γύρω από τα αθλητικά σωματεία των αρματοδρομιών.  Οι ομάδες αυτές λέγοντα δήμοι και οι επικεφαλής τους δημοκράτες. Οι ομάδες αυτές είχαν οργανωθεί και ως παραστρατιωτικοί σχηματισμοί με αστυνομικά και στρατιωτικά καθήκοντα. Ανάμεσα στα καθήκοντα, τους ήταν η καθαριότητα της πόλης, η πυροσβεστική υπηρεσία και η ταφή των νεκρών από επιδημίες.  Επειδή δεν θεωρούνταν αξιόπιστοι στη μάχη, η κύρια αποστολή τους στον πόλεμο, ήταν οι υπεράσπιση των τειχών σε περιπτώσεις πολιορκίας. Βυζαντινοι εθνοφύλακες στα δεξια τακτικών στρατιωτών απο … Συνεχίστε την ανάγνωση Οι Βυζαντινοί Εθνοφύλακες

26-4-2024 Γράφει ο Παναγιώτης Γέροντας, Ιστορικός-Συγγραφέας Οι πρώτοι ηγεμόνες της Αυτοκρατορίας της Νικαίας, του ελληνικού κράτους που δημιουργήθηκε στην Μικρά Ασία και έμελλε να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη και να αναστήσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, υπήρξαν πρότυπα ηγεσίας που κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα εύρωστο κράτος που σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει – και με την βοήθεια των συγκυριών –  τους εχθρούς σε όλα τα μέτωπα: Δεσποτάτο της Ηπείρου και Φράγκοι στην Δύση και Σελτζούκοι/ Μογγόλοι στην Ανατολή. Προς την ισχυροποίηση της Αυτοκρατορίας της Νικαίας Ευθύς μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, οι Δυτικοί μοίρασαν τα εδάφη της Αυτοκρατορίας. … Συνεχίστε την ανάγνωση Ιωάννης Βατάτζης: ο άγιος του μεσαιωνικού μικρασιατικού Ελληνισμού

22-4-2024 Μία ανάπλαση της εικόνας της πιο διάσημης αυτοκρατορικής φρουράς του Βυζαντίου με άγνωστες λεπτομέρειες για τις στολές και τον οπλισμό των Βαράγγων μισθοφόρων. Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Η φρουρά των Βαράγγων ταξινομείται μεταξύ των πιο διάσημων μεσαιωνικών στρατιωτικών μονάδων, ενώ είναι η πιο γνωστή μισθοφορική μονάδα του Βυζαντινού Στρατού. Ο όρος Varager – ή σύμφωνα με άλλους Varagger – σημαίνει τα άτομα που μοιράζονται έναν όρκο. Η ρίζα του όρου είναι η αρχαία Νορσική λέξη VAR που σημαίνει υπόσχεση ή υποχρέωση. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει τους Σκανδιναβούς τυχοδιώκτες και τους εμπόρους που ακολούθησαν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βάρραγγοι: Οι άτεγκτοι φρουροί του βυζαντινού θρόνου

15-4-2024 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Το Βυζαντινό Ναυτικό υπήρξε το όργανο της θαλασσινής ισχύος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πιο γνωστής ως Βυζαντινό κράτος.  Έλκει την καταγωγή του από το Ρωμαϊκό Ναυτικό που κυριάρχησε στην Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο μετά την κατάλυση των Ελληνιστικών βασιλείων.  Μετά την καταστολή της πειρατείας δεν χρειάζονταν πλέον τα πλοία με πολλές σειρές κουπιών και υπήρχαν μόνο πλοιάρια με μια σειρά κουπιών για αποστολές ακτοφυλακής και αστυνόμευσης. Αρχικά το ανατολικό κράτος δεν αντιμετώπιζε προβλήματα στην θάλασσα.  Η πτώση όμως του δυτικού κράτους και η κατάληψη της βόρειο-αφρικανικής ακτής από το γερμανικό … Συνεχίστε την ανάγνωση Συνοπτική Ιστορία του Βυζαντινού Ναυτικού

9-2-2024 Γράφει ο Παναγιώτης Γέροντας, Ιστορικός-Συγγραφέας Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μέχρι και την εμφάνιση των Αράβων, τον 7ο αιώνα μ.Χ, δεν είχε καμία ανάγκη να προχωρήσει σε δραστικές στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις καθώς η κυριαρχία “του τότε γνωστού κόσμου” φαινόταν όχι μόνο πιθανή αλλά και εφικτή. Οι μάχες με την Περσική Αυτοκρατορία των Σασσανιδών απασχολούσαν το κράτος και οι Πέρσες κατά καιρούς προκαλούσαν πλήγματα αλλά, παρ’ όλα αυτά, επικρατούσε μια ιδιότυπη ισορροπία στην Ανατολή. Η λαίλαπα των Αράβων είναι αυτή που κατά κύριο λόγο προκάλεσε την αμηχανία και οδήγησε σε προσπάθειες αναδιοργάνωσης του Στρατού και του Στόλου. Διοικητικά, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αναδιοργανωθηκε και … Συνεχίστε την ανάγνωση Ακρίτες και Προνοιάριοι: Η κατοχή γης ως παράγοντας άμυνας στο Βυζάντιο

2-1-2024 Γράφει ο Γεωπολιτικός Αναλυτής Αλέξανδρος Ιτιμούδης Με αφορμή πολλά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα παραθέτω μια οπτική της πολύ γνωστής από την ιστορία Εικονομαχίας, η οποία δεν διδάσκεται ευρέως.Βλέποντας τις σημερινές ελίτ να μην κάνουν τίποτα όσον αφορά το φαινόμενο της woke κουλτούρας, ειδικά προ του κινδύνου που συνιστά η παράνομη μετανάστευση, αυτόματα μου έρχεται στο μυαλό το τι έπραξε το Βυζαντινό σύστημα όταν βρέθηκε προς της απειλής του Ισλάμ τότε μέσω των Αραβικών κατακτήσεων.Τότε, οι δυνάμεις του Βυζαντίου προώθησαν τις δυναστείες των Ισαύρων, οι οποίες εφάρμοσαν την εικονομαχική πολιτική. Ο λόγος φαινομενικά ήταν πνευματικός, ουσιαστικά όμως ήταν … Συνεχίστε την ανάγνωση Στρατηγική προσαρμογή και κουλτούρα – του Αλέξανδρου Ιτιμούδη

31-10-2023 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Η θρησκεία αποτελεί συνεκτικό παράγοντα για τις κοινωνίες αλλά και ηθική πυξίδα για την θέσπιση κανόνων διαβίωσης και συνύπαρξης των μελών τους (νομικό σύστημα).  Χρησιμεύει ακόμα σαν στοιχείο εμψύχωσης στις θεομηνίες και τον πόλεμο. Η σημασία της θρησκείας ως συνεκτικού παράγοντα σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες φάνηκε στην Ιστορία με την προσπάθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ξεπεράσουν την κρίση που μάστιζε το ρωμαϊκό κράτος τον 3ο μεταχριστιανικό αιώνα με την απόπειρα εισαγωγής της θρησκείας του “Ανίκητου Ηλίου”. Η προσπάθεια δεν ήταν επιτυχής και τελικά ο Μέγας Κωνσταντίνος  καθιέρωσε τον Χριστιανισμό. Το πρώτο πρόβλημα … Συνεχίστε την ανάγνωση Η θρησκεία ως βασικό συστατικό πολιτικής – του Στέφανου Σκαρμίντζου

29-6-2023 Γράφει ο Στέφανος Σκαρμίντζος, Ιστορικός, MA Military History Μία ανάπλαση της εικόνας της πιο διαβόητης μονάδας του Βυζαντίου με άγνωστες λεπτομέρειες για τις στολές και τον οπλισμό των Δυτικών μισθοφόρων. Η στρατολόγηση μαχητών από τη Δύση ήταν θεσμός από την πρώιμη περίοδο του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, καθώς οι Βυζαντινοί είχαν κληρονομήσειτο σύστημα των foiderati. Ο Ιουστινιανός σχημάτιζε μονάδες ιππικού από τους Βανδάλους και Γότθους αιχμαλώτους και ο Ηράκλειος είχε στο σύνταγμα των Οπτιματών και τον Βουκελλαρίων – Οστρογότθους από την Ιταλία. Είναι μάλλον πιθανό ότι όταν εντάθηκαν οι σχέσεις με τον Καρλομάγνο, πολλοί Λομβαρδοί εξόριστοι βρήκαν το δρόμο τους … Συνεχίστε την ανάγνωση “ΛΑΤΙΝΙΚΟΝ” – Οι αμφιλεγόμενοι ιππότες του Βυζαντίου

29-5-2022 29 Μαϊου 1453, το Βυζάντιο πέφτει και η  Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν πια πραγματικότητα… Σαν σήμερα, η ιστορική Κωνσταντινούπολη καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς. Μετά από χίλια χρόνια παρουσίας η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ύστερα από μέρες δόξας και πολιτισμού, πολιορκείται, καταρρέει και αλώνεται. Αιώνες οδυνηρής μνήμης για την απώλεια της Πόλης θα σκιάζουν για πάντα τον Ελληνισμό. Σε μια περίοδο που οι Τουρκικές προκλήσεις είναι από τα πρώτα θέματα της ελληνικής ειδησεογραφίας σε καθημερινή βάση, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η διατήρηση της ιστορικότητας του γεγονότος… Συνεχίστε την ανάγνωση 569 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης