Ένα προσεγμένο κείμενο από τον γνωστό Ιστορικό Παναγιώτη Γέροντα με αφορμή όσα διαδραματίστηκαν χθες στο Λευκό Οίκο μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι

1-3-2025

Γράφει ο Παναγιώτης Γέροντας, Ιστορικός-Συγγραφέας

Με την ανάληψη της Προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ, έγινε φανερό ότι θα ζήσουμε μια εποχή επιστροφής στον ρεαλισμό στις Διεθνείς Σχέσεις, όπως μας τον έχει διδάξει ο Θουκυδίδης στον διάλογο Αθηναίων – Μηλίων• «Δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν» (Οι ισχυροί πράττουν ό, τι τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και το αποδέχονται).

Εκφράζεται η εκτίμηση ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους ιθύνοντες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες αυτή διαπνέεται από έναν συνεχή φιλελευθερισμό, όπως αυτός εκφράστηκε από τον Woodrow Wilson. Η μονότονη επίκληση στο Διεθνές Δίκαιο, πρέπει να στηρίζεται από μία ενεργή διπλωματία με τη στρατηγική επιλογή της αντιπρόσβασης για να συνεχίσει να είναι αποτελεσματική. Κοινώς η καλύτερη άμυνα, πολλές φορές, είναι το επιθετικό πνεύμα.

Γιατί ο Πρόεδρος Τραμπ αντιμετώπισε με τέτοιο σκαιό τρόπο τον Πρόεδρο ενός άλλου κυρίαρχου κράτους, της Ουκρανίας; Η Κίνα προσπαθεί να ελέγξει τα περισσότερα κοιτάσματα σπάνιων γαιών σε όλο τον πλανήτη. Εξαιτίας της βιομηχανικής τους μοναδικότητας σε εφαρμογές και χρήσεις προϊόντων υψηλής τεχνολογίας (λέιζερ, κινητά τηλέφωνα, οθόνες υγρών κρυστάλλων κ.α.) και στις λεγόμενες «πράσινες» τεχνολογίες (στις μπαταρίες των υβριδικών αυτοκινήτων, στα φωτοβολταϊκά, στους λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης, στις τουρμπίνες των ανεμογεννητριών) η ζήτηση των σπάνιων γαιών αυξάνεται συνεχώς. Σε αυτό το πλαίσιο εξηγείται η παρουσία της στο Σαχέλ, στη Γροιλανδία και αλλού. Παράλληλα το όλο θέμα σχετίζεται με τον περίφημο «Δρόμο του Μεταξιού».

Η πολιτική της Κίνας για τον Δρόμο του Μεταξιού εκφράζεται μέσω της Πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» (Belt and Road Initiative – BRI), που ξεκίνησε το 2013 από τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο αναπτυξιακό και επενδυτικό σχέδιο, που στοχεύει στη δημιουργία υποδομών και στη διευκόλυνση του εμπορίου σε περισσότερες από 150 χώρες.

Η BRI αποτελεί ένα δίκτυο χερσαίων και θαλάσσιων διαδρόμων που συνδέουν την Κίνα με την Ασία, την Ευρώπη, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Οι κύριοι στόχοι της Κίνας μέσω αυτής της πρωτοβουλίας είναι:

Οικονομική επέκταση: Προώθηση κινεζικών επενδύσεων και αύξηση των εξαγωγών.

Γεωπολιτική επιρροή: Ενίσχυση της θέσης της Κίνας ως παγκόσμιας δύναμης.

Ανάπτυξη υποδομών: Κατασκευή σιδηροδρόμων, λιμανιών, δρόμων και ενεργειακών δικτύων.

Διεύρυνση των αγορών: Διευκόλυνση του εμπορίου μέσω νέων διασυνδέσεων.

Η απάντηση των ΗΠΑ είναι η διασφάλιση των θαλασσών που στην περιοχή μας μεταφράζεται με τη δημιουργία μιας «μίνι Rimland» (όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον δικό μας ιστότοπο). Αυτή ενώνει την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, τα αραβικά κράτη και καταλήγει στην Ινδία. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2023, υπεγράφη μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των κυβερνήσεων της Ινδίας, των ΗΠΑ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ο διάδρομος (India – Middle East – Europe Economic Corridor – IMEC) θα περιλαμβάνει ένα πυκνό δίκτυο σιδηροδρομικών και ναυτιλιακών διαδρομών που θα είναι ανταγωνιστικό στον κινέζικο «δρόμο του Μεταξιού».

Επιπρόσθετα, οι ΗΠΑ επιχειρούν να αποσπάσουν τη Ρωσία από την Κίνα προσφέροντας στους Ρώσους μια «νέα Γιάλτα». Ρωσία και Κίνα είναι ανταγωνιστές στην Ευρασία ιδίως στο θέμα της Σιβηρίας. Αν η ρωσική υπογεννητικότητα συνεχιστεί, σε συνδυασμό και με τις γενιές που χάθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ουκρανία, η κινεζοποίηση της ρωσικής Άπω Ανατολής φαντάζει αναπόφευκτη.

Η Ελλάδα σε αυτό το νέο σκηνικό οφείλει να αναπροσαρμόσει την πολιτική της με προάσπιση των εθνικών συμφερόντων με επιθετικό πνεύμα.

«Αν το σπαθί σου είναι κοντό, κάνε ένα βήμα προς τα μπρος»

(Ναύαρχος Togo)

Πηγή: AFP

Δημοσιεύεται στο methormisakathektou.blog

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη