1984 – Το «μυστηριώδες» βιβλίο του Τζώρτζ Όργουελ

14-4-2024

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη

του Ηλία Στ. Δημητρόπουλου, Σμηνάρχου ε.α., συγγραφέα, ιστορικού ερευνητή

Ήταν το έτος 1948, η ανθρωπότητα προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της από την μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή των αιώνων, δηλαδή, αυτήν του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην Αγγλία λοιπόν αυτή τη χρονιά και συγκεκριμένα στο Λονδίνο ένας συγγραφέας και δημοσιογράφος, που ονομαζόταν George Orwel,

έγραψε ένα ακόμη βιβλίο με τον μυστηριώδη τίτλο, ‘’1984’’.

Ο Όργουελ που το πραγματικό του όνομα ήταν, Έρικ Άρθουρ Μπλαίρ, ήταν γιός Άγγλου διοικητικού Αξιωματούχου και γεννήθηκε στο Μοντιχάρι της Βεγγάλης στην Ινδίας το 1903. Να σημειωθεί τότε η Ινδία ήταν ακόμη Αγγλική αποικία. Υπηρέτησε για πέντε χρόνια ως αξιωματικός στο Βρετανικό στρατό στη Βιρμανία.

Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας o Όργουελ έζησε φτωχικά εργάσθηκε στο Παρίσι και το Λονδίνο και απαρνήθηκε τον αστικό και αποικιοκρατικό τρόπο ζωής. Διακατεχόταν από σοσιαλιστικές ιδέες και μάλλον τοποθετούσε τον εαυτό του στον χώρο των αναρχικών.

Έγραψε πολλά έργα και έλαβε μέρος στον φοβερό Ισπανικό εμφύλιο του 1936-39, στο πλευρό των δημοκρατικών.

Τα κυριότερα από τα έργα του είναι:

  • ‘’Η κόρη του Ιερωμένου’’
  • ‘’Πεθαίνοντας στην Καταλωνία’’, βιβλίο που αναφέρεται στο φοβερό Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, όπως τον έζησε μαχόμενος στο πλευρό των Δημοκρατικών, μέσα από τις γραμμές της διεθνούς Ταξιαρχίας.
  • ‘’Η Φάρμα των ζώων’’. Βιβλίο που με παραστατικό τρόπο προβλέπει την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την αντικατάσταση της σημαίας με το σφυροδρέπανο, από την τσαρική την τρίχρωμη.
  • Τελευταίο έργο του είναι το ‘’1984’’, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα έργα όλων των εποχών που τον κατέστησε διάσημο σε όλο τον κόσμο. Πολλοί υποστήριξαν ότι το έργο αυτό στάθηκε το μεγαλύτερο μυθιστόρημα του 20ου αιώνα. Τον Ιανουάριο του 1950, πέθανε σε ηλικία, μόλις 47 ετών.

Ας δούμε όμως όσο περιληπτικά μπορούμε το περιεχόμενο αυτού του περίφημου, αλλά και ανατριχιαστικού βιβλίου, ‘’1984’’.

Πριν σεργιανίσουμε στις σελίδες του βιβλίου έχουμε τον πρώτο γρίφο που έλκει την προσοχή και ζητά εξήγηση. Είναι ο τίτλος ‘’1984’’. Πως το 1948 ένας χαρισματικός συγγραφέας διάλεξε ως τίτλο το 1984, δηλαδή 36 χρόνια μετά; Για πολλούς ήταν μια τυχαία επιλογή, αφού τα λεγόμενα στο βιβλίο του αφορούσαν το μέλλον. Κατ’ άλλους απλώς είναι η αντιστροφή των δύο τελευταίων ψηφίων, δηλαδή, αντέστρεψε το 48 και βγήκε 84. Για ορισμένους όμως καχύποπτους, ο συγγραφέας πιθανόν ήταν μυημένος στα σχέδια του διεθνούς σιωνισμού και βάσει σχεδίου επέλεξε το 1984, συνθηματικά, ως χρονολογία που αρχίζει η κατάρρευση της «λευκής αρκούδας», δηλαδή, της Σοβιετικής Ένωσης, με την άνοδο στην εξουσία του μοιραίου, σημαδεμένου ανθρώπου, του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ.

Αξίζει να υπομιμνηστεί ότι και ο ιδρυτής του κράτους το Ισραήλ, ο Μπέν Γκουριόν, σε συνέντευξή του το 1962, προέβλεπε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στα μέσα της δεκαετίας του 80 και πιο συγκεκριμένα το 1987, συγχρόνως προέβλεπε την ενοποίηση της Ευρώπης, Δυτικής και Ανατολικής σε ομόσπονδα κράτη.

Ο Όργουελ μέσα από το καταπληκτικό αυτό μυθιστόρημα, έχοντας μια σπάνια διαίσθηση και πρόρρηση, διαβλέπει τη φοβερή επανάσταση που θα επιφέρει η καλπάζουσα τεχνολογική πρόοδος, η αλαζονεία και η απληστία, σκιαγραφεί πως η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί νομοτελειακά στον απόλυτο ολοκληρωτισμό, που οι πάντες και τα πάντα θα ελέγχονται όχι μόνο για τις πράξεις τους, αλλά και για τις σκέψεις τους και τις συνειδήσεις τους (βλ. τεχνητή νοημοσύνη).

Προβλέπει με γλαφυρό και συγχρόνως εφιαλτικό τρόπο πως στην ανθρωπότητα, οι οικονομικές, οι παραγωγικές σχέσεις και η τεχνολογία, θα οδηγήσουν στην δημιουργία τριών  υπερ-κρατών που και τα τρία θα κυβερνώνται απολυταρχικά με διαφορετικά ίσως μοντέλα αλλά σίγουρα τυραννικά, ήτοι:

Το υπερ-κράτος της Ωκεανίας που θα περιλαμβάνει την Αμερικανική Ήπειρο, την Αγγλία, την Αυστραλία, την νότια Αφρική, τα νησιά του Ατλαντικού και μερικώς τα νησιά του Ειρηνικού.

Το υπερ-κράτος της Ευρασίας που θα περιλαμβάνει την Ευρωπαϊκή ήπειρο μέχρι το Βερίγγειο πορθμό με μια γραμμή που περνάει πάνω από την Μαντζουρία, Μογγολία κ.τ.λ.

Και το υπερ-κράτος της Ανατολασίας που θα περιλαμβάνει την Άπω Ανατολή, θα μπορούσαμε απλουστευμένα να πούμε την κίτρινη φυλή.

Αυτά τα υπερ-κράτη ουσιαστικά θα βρίσκονται σ’ ένα συνεχή πόλεμο κηρυγμένο ή ακήρυκτο, χωρίς απολύτως σταθερά σύνορα και πότε το πρώτο πολεμάει το δεύτερο και συμμαχεί με το τρίτο και αντίστροφα. Οι πόλεμοι διαρκούν χρόνια και επί της ουσίας κανένας δεν μπορεί να νικήσει γιατί το κάθε υπερ-κράτος έχει τεράστια έκταση και αυτάρκη εσωτερική αγορά. Τα σύνορα όπως τα παρουσιάζουν είναι ευμετάβλητα και οι μάχες κυρίως διεξάγονται σε ένα τετράπλευρο που αρχίζει από, νότια Ασία, Αφγανιστάν- Πακιστάν-Ανατολική Αφρική-Ινδονησία. Εκεί που είναι το «φθηνό» κρέας θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε. Ακόμη κι όταν δεν γίνονται μάχες τα καθεστώτα φροντίζουν όλο και κάποιος πύραυλος να ρίχνεται σε κάποια πρωτεύουσα, ώστε οι υπήκοοι να είναι πάντα σε κατάσταση τρόμου. Το σπουδαίο είναι ότι η ολοκληρωτική προπαγάνδα ή καλύτερα η πλύση εγκεφάλου, είναι τέτοια που με μια ευκολία περνάει στον κόσμο ότι το πιο τρελό μπορεί να φανταστεί κάποιος που θα έχει κατορθώσει να κρατάει λίγη φαιά ουσία στον εγκέφαλό του. Έτσι τα μέσα ενημέρωσης (ΜΜΕ), στη διαπασών, λένε ότι δεν πολέμησε ποτέ η Ωκεανία την Ευρασία και ας έχει γίνει ο πόλεμος πριν ένα μήνα, αλλά ότι ο εχθρός της Ωκεανίας είναι η Ανατολασία και ούτω καθεξής.

Ο Όργουελ με μια μοναδική δεξιοτεχνία, επέλεξε ένα από τα τρία αυτά υπερ-κράτη, να μας δώσει μέσα από τους ήρωες του έργου του, πως χτίσθηκε το καθεστώς του απολύτου ολοκληρωτισμού που έχει επικεφαλής τον αλάθητο, παντογνώστη, πατερούλη, τον Μεγάλο Αδελφό.

Πρόκειται για το κράτος της Ωκεανίας με άλλα λόγια την Αμερική. Στην εξουσία -δεν θυμάται κανένας ακριβώς από πότε είναι-ένα ιδιόμορφο κόμμα με σοσιαλιστικό μανδύα που λέγεται ‘’ΑΓΓΣΟΣ’’ (Αγγλικός Σοσιαλισμός) με ηγέτη τον αποκαλούμενο ‘’Μεγάλο Αδελφό’’, ένα πρόσωπο που δεν το είδε ποτέ κανένας. Μόνο στις τεράστιες αφίσες που είναι αναρτημένες παντού στα δημόσια κτίρια αλλά και σε κάθε γωνιά του δρόμου της Ωκεανίας, εικονίζουν τον Μεγάλο Αδελφό ως ένα αρρενωπό άνδρα, ηλικίας 40-45 ετών με εντυπωσιακό μουστάκι, αλλά το κυριότερο με ένα διαπεραστικό βλέμμα που απ’ όποια γωνία και να τον βλέπει ο καθένας νομίζει ότι τον κοιτάζει διαπεραστικά μέχρι το μεδούλι. Ο Μεγάλος Αδελφός είναι ο υπεράνθρωπος, αυτός εμπνέει και σ’ αυτόν οφείλονται οι νίκες, ο διπλασιασμός της παραγωγής, η νέα ομιλία, η νέα σκέψη, που έχει καθιερωθεί πλέον στην Ωκεανία. Αυτός είναι ο εγγυητής ότι η κυριαρχία του κόμματος θα είναι αιώνια.

Το καθεστώς του μεγάλου Αδελφού έχει ως κύρια συνθήματα:

                              «ο Πόλεμος είναι Ειρήνη

                      η ελευθερία είναι σκλαβιά

                      η άγνοια είναι δύναμη»

Πίσω από αυτά, τα εκ πρώτης όψεως ακατανόητα συνθήματα,

έχουν επιβληθεί στην Ωκεανία δύο βασικά στοιχεία στο ανθρώπινο γίγνεσθαι. Είναι η ‘’Νέα Ομιλία’’ και η ‘’Διπλή Σκέψη’’. Στη νέα ομιλία έχει εμπεδωθεί η αντίληψη ότι αφού ελέγχουμε αντικειμενικά το παρόν μπορούμε να ελέγξουμε και το παρελθόν διαγράφοντας οριστικά ότι ιστορία, πρόσωπα και καταστάσεις ή ξαναγράφοντας τα γεγονότα όπως αυτά εξυπηρετούν την παρούσα κατάσταση. Συμπυκνωμένα αυτή η αντίληψη μπορεί να συνοψιστεί στο επίγραμμα:

                    «Όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν

               Όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον»

Και τούτο γιατί κατά την άποψη του ΑΓΓΣΟΣ δεν υπάρχει αντικειμενικός εξωτερικός κόσμος αλλά αυτός είναι η εικόνα του που έχουμε στο μυαλό μας (εδώ θυμίζει το δικό μας τον Πλάτωνα). Άρα εφόσον μπορέσουμε να ελέγξουμε το μυαλό αυτομάτως ελέγχουμε και τον κόσμο.

Στη νέα ομιλία δεν χρειάζονται πληθώρα λέξεων γι αυτό μεγάλη ομάδα επιστημόνων του κόμματος συντάσσει νέο λεξικό που αποκλείει τους βαρετούς κι άχρηστους πλεονασμούς, π.χ οι αντίθετες λέξεις είναι περιττές, στην νέα ομιλία, έτσι στη θέση του αντιθέτου όρου του καλός, δηλαδή, κακός θα γίνει στη νέα διάλεκτο μη-καλός και γλιτώνουμε, μια περιττή λέξη. Κατά αυτό τον τρόπο στις 8.000 λέξεις έχουμε περιορισμό κατά 3.000 λέξεων.

Στα πλαίσια της νέας ομιλίας έχουμε ακριβώς την ανάποδη έννοια σε πράγματα και καταστάσεις σε σχέση με την παλιά εποχή.

Παράδειγμα, το Υπουργείο Πολέμου τώρα ονομάζεται Υπουργείο Ειρήνης, το Υπουργείο Δημοσίας τάξης αποκαλείται Υπουργείο Αγάπης και το Υπουργείο Τύπου (προπαγάνδας) αποκαλείται πλέον, Υπουργείο Αλήθειας.

Σ’ ό,τι αφορά την διπλή σκέψη αυτή αποβλέπει σε απάλειψη κάθε εσωτερικής αναστολής ή συνειδησιακού κατάλοιπου από κάθε στέλεχος του κόμματος ώστε το ίδιο γεγονός, η ίδια κατάσταση, κατά περίπτωση, να παρουσιάζεται τελείως διαφορετικό σαν να υπάρχει κάποιος διακόπτης στον εγκέφαλο και να γυρίζει από μαύρο σε άσπρο κι αντίστροφα, ανάλογα με την περίσταση.

Αυτό το ζούμε περίτρανα και στις ημέρες μας με τους πολέμους που είναι σε εξέλιξη.

Το εντυπωσιακότερο όμως προπαγανδιστικό μέσο του κόμματος και του Μεγάλου Αδελφού και του Υπουργείων Αλήθειας κι Αγάπης είναι τηλεοθόνη. Είναι οι σημερινές τηλεοράσεις, αν και το 1948 ήταν σε πειραματικό στάδιο, ο Όργουελ μέσω του κεντρικού του ήρωα, περιγράφει την τηλεοθόνη ότι είναι διπλής λειτουργίας, δηλαδή, είναι και δέκτης-όπως η σημερινή τηλεόραση-αλλά συγχρόνως είναι και πομπός. Με άλλα λόγια βλέπεις κι ακούς ενώ από κάποιο κέντρο ταυτόχρονα σε παρακολουθούν.

Οι τηλεοθόνες στην Ωκεανία είναι εγκατεστημένες παντού σε όλα τα δημόσια κτίρια, αλλά και στα γραφεία στους χώρους εργασίας, σε καταστήματα, στα σπίτια, στα συγκροτήματα εργατικών κατοικιών, παντού τίποτα δεν ξεφεύγει από το άγρυπνο μάτι του Μεγάλου Αδελφού. Όσον και αν φαίνεται παράξενο με την ανακάλυψη της τηλεόρασης, ‘’εσήμανε και το τέλος της ελευθερίας του ατόμου’’.

Γύρω στις 10 κάθε πρωί διακόπτονται όλες οι εργασίες και όλοι μαζεύονται μπροστά στις τηλεοθόνες ν’ ακούσουν τα μηνύματα του καθεστώτος αλλά και να εκφράσουν όλοι την πίστη στο Μεγάλο Αδελφό και ν’ αποδοκιμάσουν με λύσσα όλους τους πραγματικούς ή φανταστικούς εχθρούς που είναι οι υπαίτιοι για τις όποιες αποτυχίες, όπως αντί να διπλασιασθούν οι ποσότητες τροφίμων που είχε εξαγγελθεί την προηγούμενη εβδομάδα, αίφνης ανακοινώθηκε ότι περικόπτονται κατά 50%. Κι αυτό από τα σαμποτάζ των αόρατων εχθρών. Αυτό το δίλεπτο, αυτό το προσκλητήριο, ή αν θέλετε το «κολατσιό» αποκαλείται,

’’δίλεπτο του μίσους’’.

Ουαί και αλίμονο αν κάποιος δεν δείξει την αφοσίωση που αρμόζει στον μεγάλο Αδελφό. Η Αστυνομία της Σκέψης είναι σε θέση να συλλάβει και κάποιον που μπορεί μέσα στο μυαλό του να σκέφτηκε εναντίον του Μεγάλου Αδελφού. Σήμερα ίσως αυτό να λέγεται τράπεζα DNA ή οροί αλήθειας ή και τοποθέτηση εικόνας τσιπς στον εγκέφαλο.

Απόλυτη πεποίθηση του κόμματος είναι ότι θα μείνει στον αιώνια στην εξουσία. Η διάρθρωσή του αποτελείται: από το σκέλος του εσωτερικού που είναι τα σκληρά μέλη, δηλαδή η ελίτ και το σκέλος του εξωτερικού που είναι οι δευτεροκλασάτοι του κόμματος, κατώτεροι δημόσιοι λειτουργοί κ.λ.π..

Η διαστρωμάτωση της κοινωνίας αποτελείται από τρεις τάξεις, την ανωτέρα, τη μεσαία και την κατώτερη που μαζί απαριθμούν περίπου το 15% τους πληθυσμού της Ωκεανίας, που συνολικά ανέρχεται περί τα 300 εκατομμύρια. Το υπόλοιπο 85% του πληθυσμού απαρτίζει το’’ προλεταριάτο’’ το οποίο ζει στη μιζέρια και είναι έρμαιο της τύχης του, γεννοβολώντας παιδιά και μπεκροπίνοντας αφήνεται στη τύχη του. Κατά τραγική ειρωνεία ίσως επιφανειακά τουλάχιστον είναι το μόνο «ελεύθερο» γιατί αφήνεται στο περιθώριο.

Ο τρόπος ζωής που επέβαλε το κόμμα του Μεγάλου Αδελφού είναι τυφλή πειθαρχία, διαρκής λιτότητα, θα έλεγε κανείς ότι έχει ομοιότητες με την Αρχαία Σπάρτη. Στο Υπουργείο Αλήθειας(που το σωστό είναι Υπουργείο απάτης) ξαναγράφονται από την αρχή τα αρχεία, όπως βολεύει την παρούσα ευμετάβλητη κατάσταση. Έτσι για παράδειγμα ο πόλεμος που έγινε πριν 10 χρόνια με την Ανατολασία δεν έγινε ποτέ, αλλά η Ευρασία πολεμούσε με την Ανατολασία. Επίθετα κι ονόματα εξαφανισθέντων δεν υπήρξαν ποτέ και όποιος τυχόν θυμάται κάτι τέτοιο πρέπει να οδηγηθεί στον ψυχίατρο.

Κάθε εβδομάδα έχει δημόσια εκτέλεση αιχμαλώτων στρατιωτών από την εχθρική χώρα που στην τωρινή φάση είναι η Ευρασία. Την εκτέλεση στην πλατεία πρέπει να την παρακολουθήσουν όλοι οι πραγματικοί πιστοί στο κόμμα και ιδιαίτερα τα παιδιά για εξοικειωθούν για το τι περιμένει τους εχθρούς του κόμματος και του μεγάλου Αδελφού. Προς τούτο τα παιδιά έχουν οργανωθεί σε ειδικές οργανώσεις με ειδικές στολές ώστε να παρακολουθούν τους γονείς τους και να τους καταγγείλουν στην Αστυνομία της σκέψης ότι όχι μόνον εκφράστηκαν εναντίον του Μεγάλου Αδελφού αλλά απλώς και μόνο ότι πέρασε από το μυαλό τους αμφισβήτησή του.

Είναι ανάγκη όμως πέρα από τους αόριστους κι αόρατους εχθρούς, που είναι οι αίτιοι για όλα τα στραβά να ευρεθεί και αρχηγός αυτών. Και βρέθηκε. Έχει το περίεργο και προφανώς Εβραϊκής καταγωγής όνομα ‘’Εμμανουήλ Γκολστάϊν’’. Δεν τον είδε τις τελευταίες δεκαετίες κανείς αλλά το όνομά του πλανάται παντού. Λέγεται ότι είναι από τους πρωτεργάτες της Επανάστασης, όταν ήρθε στο κόμμα στην εξουσία και αργότερα έπεσε σε δυσμένεια, αλλά κατάφερε να ξεφύγει από τις μεγάλες εσωτερικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν. Είναι μια αόρατη απειλή και στο όνομα αυτής της απειλής εντείνονται τα μέτρα παρακολούθησης των πάντων. Η τεχνολογία τους επιτρέπει και τους δημιουργεί την αίσθηση και τον πειρασμό ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να παρακολουθούνται όλο το 24ωρο.

Αυτός ο ‘’τρισκατάρατος’’ Γκολστάιν φέρεται να είναι και ο συγγραφέας ενός μυστηριώδους βιβλίου, κάτι σαν «κρυφό-Ευαγγέλιο». Έχει τίτλο ‘’Θεωρία και Πράξη του Ολιγαρχικού Κολεκτιβισμού’’. Εδώ σχηματίζεται η εντύπωση ότι ο Όργουελ υπαινίσσεται τον Στάλιν, και τον Τρόσκυ σε ρόλο του Γκολνστάιν, αλλά από τα γραφόμενα που ακολουθούν δεν φαίνεται να ευσταθεί αυτή η εκδοχή. Αυτό το απαγορευμένο βιβλίο είναι σαν εφτασφράγιστο μυστικό και ο Όργουελ το παρουσιάζει ότι έπεσε στα χέρια του κεντρικού ήρωα του έργου τον αποκαλούμενου, Γουίνστον Σμίθ. Ο ήρωας παρότι είναι μέλος του κόμματος και παρά την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί, κρύβει μύχιες σκέψεις εναντίον του Μεγάλου Αδελφού, αν και είναι δημόσιος υπάλληλος στα γενικά αρχεία του Υπουργείου Τύπου το οποίο στην νέα γλώσσα που έχει επιβάλλει ο Μεγάλος Αδελφός, λέγεται Υπουργείο Αλήθειας. Μέχρι τώρα έχει καταφέρει να ξεγλιστράει από την Αστυνομία της Σκέψης. Μακριά από το πεδίο της τηλεοθόνης ανοίγει το μυστικό βιβλίο του Γκολστάιν και διαβάζει :

«Στην πορεία των ιστορικών χρόνων και ίσως από το τέλος της νεολιθικής εποχής, υπάρχουν στον κόσμο τρεις τάξεις:

Η Ανωτέρα, η Μεσαία και η Κατώτερη. Έχουν υποδιαιρεθεί με πολλούς τρόπους, έχουν πάρει αμέτρητες διαφορετικές ονομασίες, και η αριθμητική τους αναλογία καθώς και οι σχέσεις τους μεταξύ τους ποικίλλουν κατά καιρούς. Ακόμα και ύστερα από τεράστιες εξεγέρσεις και φαινομενικά αμετάκλητες αλλαγές, η ίδια δομή αποκαθίσταται πάντα, ακριβώς, όπως το γυροσκόπιο (όργανο αεροσκάφους) ξαναβρίσκει την ισορροπία του, όσο και αν το απομακρύνουν από τη μια πλευρά ή την άλλη».

Και συνεχίζει. Αυτές οι τάξεις βρίσκονται σε ένα διαρκή αγώνα για την κατάληψη της εξουσίας, η μεν Ανώτερη να κρατηθεί στην εξουσία, η Μεσαία να εξοστρακίσει την Ανώτερη  και ν’ αναρριχηθεί αυτή στη θέση της που μερικές φορές το επιτυγχάνει, αλλά ξανά ανατρέπεται από την παλαιά Ανώτερη τάξη. Όσον αφορά το προλετάριο που είναι και το 85% του πληθυσμού αυτό είναι ουσιαστικά ακίνδυνο, γιατί κάτω από το δυσβάστακτο βάρος των βιοποριστικών αναγκών μοιάζει με τα βουβάλια που βόσκουν στις απέραντες πεδιάδες της Αργεντινής. Και όμως δεν έχουν παρά να σηκωθούν και τιναχτούν όπως ένα άλογο διώχνει από πάνω του τις μύγες. Το σπουδαίο είναι ότι καμιά από τις ανταγωνίστριες τάξεις δεν επιδιώκει την εξουσία για να καταργήσει τις τάξεις άλλα να σφετερισθεί την εξουσία για τον εαυτό της.

Και παρακάτω διαβάζουμε:

Από τα μέσα του 20ου αιώνα είχε προβλεφθεί (από ποιους άραγε;) ο κόσμος να διαμορφωθεί σταδιακά σε τρεις Ομοσπονδίες, είναι τα υπερ-κράτη που μιλήσαμε παραπάνω. Αυτά τα κράτη είναι σχεδόν σε μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση και με δεδομένο ότι κανένα δεν μπορεί να καταστρέψει το άλλο, περιορίζονται σε μεμονωμένους στόχους…..και συνεχίζει ότι θα υπάρχουν πλωτά οχυρά που είναι άτρωτα, εδώ σαφώς πρόκειται για τα σημερινά αεροπλανοφόρα. Στα αστικά κέντρα ο πόλεμος γίνεται αισθητός από την συνεχή έλλειψη καταναλωτικών αγαθών και ενίοτε από την έκρηξη μιας τηλεκατευθυνόμενης βόμβας που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο μερικών δεκάδων θυμάτων.

Τα μαχητικά αεροπλάνα σταδιακά θα περιορισθούν γιατί όλο και θα τελειοποιούνται τα αυτόματα βλήματα-πύραυλοι, που θα χτυπούν από μακρινές αποστάσεις με απόλυτη ακρίβεια τους στόχους.

Ένα ανατριχιαστικό περιστατικό περιγράφεται στις σελίδες 96, 97. Ο Γουίνστον περπατάει βραδάκι σε φτωχική γειτονιά του Λονδίνου φορώντας πάντα την μπλε φόρμα που φορούν τα μέλη του κόμματος :

          «…Ξάφνου ολόκληρος ο δρόμος αναστατώθηκε. Κραυγές πανικού ακούστηκαν από παντού. Οι άνθρωποι έτρεχαν στα σπίτια τους σαν λαγοί. Μία νεαρή γυναίκα βγήκε τρέχοντας από μια πόρτα άρπαξε ένα μωρό που έπαιζε στα λασπόνερα, το τύλιξε στην ποδιά της και με ένα σάλτο χώθηκε ξανά στο σπίτι της…..Την ίδια στιγμή ένας άνθρωπος σπρώχνει το Γουίνστον δείχνοντας τον ουρανό ουρλιάζοντας : Χύτρα!!, Χύτρα!!, Πρόσεχε αφεντικό, πέσε κάτω έρχεται βόμβα. Χύτρα ήταν το παρατσούκλι, που άγνωστο γιατί, είχαν δώσει οι προλετάριοι στις ρουκέτες και τους πυραύλους…..».

Η βόμβα είχε πέσει διακόσια μέτρα πιο κάτω και είχε γκρεμίσει ένα συγκρότημα σπιτιών. Όταν έσκυψε ο Γουίνστον στα ερείπια είδε ένα ανθρώπινο χέρι κομμένο από τον καρπό που έσταζε αίμα…».

Στο περισπούδαστο αυτό βιβλίο του υποτιθέμενου συγγραφέα Γκολστάιν έχουμε νεοφανείς θεωρήσεις για τους πολέμους.

Ο Πόλεμος τώρα στην Οργουλιανή εποχή δεν αποβλέπει αποκλειστικά στην καταστροφή ανθρώπινων ζωών, αλλά κυρίως προσβλέπει στην καταστροφή των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου, κατά τέτοιο τρόπο που να μην είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να ευημερούν και έτσι να επέλθει ισοπέδωση των τριών τάξεων, με άλλα λόγια των πλούσιων και των φτωχών. Γι αυτό ο ανθρώπινος μόχθος πρέπει να επενδύεται σε μέσα που δεν παράγουν αγαθά όπως οι βόμβες και τα αεροπλανοφόρα που δεν παράγουν τίποτα. Διαφορετικά με την πρόοδο της μηχανής διαγράφεται κίνδυνος όλοι οι άνθρωποι να εργάζονται ελάχιστο και να ευημερούν χωρίς διάκριση των τάξεων….

Αναφορικά με τον πόλεμο και τις αιτίες, αξίζει εδώ να επισημάνουμε την διατυπωθείσα άποψη από τον μεγαλύτερο ιστορικό της ιστορίας, τον Θουκυδίδη αναφερόμενος στον Πελοποννησιακό πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης:

«οι δυο αντίπαλοι πολέμησαν όχι γιατί ήταν διαφορετικοί στην ιδεολογία τους, αλλά γιατί αισθάνονταν δυνατοί και ήθελαν ν’ αυξήσουν την δύναμή τους».

Σ’ αυτήν την Ωκεανία η διαδοχή στην εξουσία δεν είναι κληρονομική, αλλά, η εισαγωγή στις βαθμίδες του κόμματος γίνεται με εξετάσεις στην ηλικία των 16 ετών. Στα υψηλότερα αξιώματα βρίσκει κανείς άτομα από όλες τις φυλές του Ισραήλ, Εβραίους, Νέγρους, Νοτιοαμερικάνους και άλλους διαφόρων προελεύσεων που δεν τους συνδέουν δεσμοί αίματος, αλλά, η προσχώρησή τους οφείλεται αποκλειστικά στην πίστη τους στο κοινό δόγμα, αυτό που λέμε κυριαρχούσα αντίληψη.

Κάθε αντιφρονών, έστω και με την απλή σκέψη, στον μεγάλο αδελφό, θα εξαϋλωθεί, αλλά πρώτα με τα πιο φριχτά επιστημονικά βασανιστήρια θα αγαπήσει τον Μεγάλο Αδελφό και τότε θα πεθάνει. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σατανικό μυαλό των βασανιστών του Υπουργείου Αγάπης, έχει κατορθώσει με διαβολικούς επιστήμονες που λέγονται και «ευεργέτες της Ανθρωπότητας», να επινοήσει τα πιο ασύλληπτα πράγματα για την πλήρη εξουθένωση, ισοπέδωση και εκμηδένιση κάθε ανθρώπινης αντίστασης. Έτσι ακόμη και με μεθόδους DNA εντοπίζουν το αδύνατο σημείο του καθενός που κρύβεται στο υποσυνείδητο, όπως κάποιος δεν αντέχει να πιάσει το φίδι ή φοβάται τα ποντίκια ή έχει κλειστοφοβία και τόσα άλλα. Αυτά ακριβώς εφαρμόζουν κατά περίπτωση στο κάθε θύμα.

Αυτό το τέλος είχε και ο κεντρικός ήρωας του Όργουελ, ο Γουίνστον, ο οποίος υπέπεσε στο θανάσιμο αμάρτημα να σκεφθεί εναντίον του Μεγάλου Αδελφού, να διαβάσει το απαγορευμένο βιβλίο του Εμμανουήλ Γκολστάιν κι ακόμη να ερωτευθεί εν αγνοία του κόμματος μια κοπέλα που την λέγανε Τζούλια. Πριν όμως εξαϋλωθεί ο Γουίνστον, τον κάνανε να αγαπήσει το μεγάλο Αδελφό !!

Κλείνοντας το πρώτο μέρος της ομιλίας με την υπόμνηση ότι ο Όργουελ όταν το 1948 έγραφε το βιβλίο το,  ‘’1984’’, ήταν μέλλον. Σήμερα το 1984 είναι παρελθόν. Σίγουρα όμως μετά το έργο αυτό το πραγματικό 1984 θα είναι χρονιά του μέλλοντος.

***

Και η συσχέτιση των περιλαμβανομένων στο βιβλίο με άλλες πηγές

Εδώ γεννάται ένα ακόμη ερώτημα. Οι ορατές εξουσίες που έχουν αυτή την κοινή αντίληψη για παγκοσμιοποίηση και επικράτηση της κυριαρχίας τους στη γη είναι οι πραγματικοί σχεδιαστές, ή, χωρίς να το γνωρίζουν κουβαλούν νερό στο μύλο άλλων καταχθόνιων δυνάμεων που αποσκοπούν στην υλοποίηση του ‘’Αρχαίου (απόκρυφου) Σχεδίου’’. Με το σχέδιο αυτό επιδιώκεται να ενοποιηθεί ο κόσμος και να δημιουργηθούν όλες οι πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές συνθήκες ώστε η ανθρωπότητα να δεχθεί ένα παγκόσμιο Ηγεμόνα ο οποίος με διάφορες αγυρτείες που η τεχνολογία θα του εξασφαλίζει θα παρουσιασθεί με «αγγελικό πρόσωπο». Αυτός όμως στη συνέχεια θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό του μεγαλύτερου τυράννου που γνώρισε από τη δημιουργία του, το ανθρώπινο γένος. Τούτος θα είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας…

Αλήθεια, διερωτηθήκαμε πια ομοιότητα ή παραλληλισμός μπορεί να γίνει με το καθεστώς του λεγόμενου Αντιχρίστου και πάντοτε με δεδομένο ότι ούτε προφητείες είναι δυνατόν ν’ αποπειραθούμε να ερμηνεύσουμε, ούτε λαβή σε αιρετικούς να δώσουμε κι ακόμη να μην ξεχνάμε ότι ο Όργουελ ούτε προφήτης ήταν και πολύ περισσότερο, μάλλον, ήταν και άθεος, αφού άφησε εντολή να μη γίνουν οι προβλεπόμενες τελετές μετά την ταφή του.

Οι Άγιες γραφές όμως λέγουν ότι αυτός κατά θεία παραχώρηση θα επικρατήσει για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα επί ολόκληρης της γης και θα προέρχεται από έθνος μικρό.

Έτσι ενδεικτικά παρατίθενται ορισμένα χωρία από την ‘’Αγία Γραφή’’.

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη στο κεφάλαιο (ΙΓ΄, εδάφια 13-18 )αναγράφεται:

«Και έκαμνε σημεία μεγάλα, ώστε και πύρ έκαμνε να κατεβαίνει εκ του ουρανού εις την γήν ενώπιον των ανθρώπων. Και επλάνα τους κατοικούντας επί της γης δια τα σημεία που εδόθησαν εις αυτόν να κάμει ενώπιον του θηρίου, λέγον προς τους κατοικούντας επί της γής να κάμωσιν εικόνα εις το θηρίον, το οποίον έχει την πληγήν της μαχαίρας και έζησε. Και εδόθη εις αυτό να δώσει πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήσει η εικών του θηρίου και να κάμει, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου να θανατωθώσι. Και έκαμνε πάντες τους μικρούς και μεγάλους και τους πλουσίους και τους φτωχούς και τους ελεύθερους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται ουδείς να αγοράσει ή να πωλήσει, ειμή ο έχων το χάραγμα ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού.

Εδώ είναι η σοφία όστις έχει τον νούν, άς λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός αυτού είναι χξς΄(666).

Στην Β΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του Αποστόλου Παύλου και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο Β΄ εδάφια 3,4, γίνεται μνεία περί του άλλου Μεγάλου Αδελφού, ως εξής:

          «Άς μη σας εξαπατήσει τις κατ΄ουδένα τρόπον διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εαν δεν έλθει πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθίσει στον ναό του Θεού ως Θεός αποδεικνύων τον εαυτόν ότι είναι Θεός».

Είναι πολλά τα σημεία στην Αγία Γραφή που θα μπορούσαμε να επικαλεσθούμε, όπως στην α΄ Επιστολή του Ιωάννου (κεφ. Β΄εδ. 18) που λέγει:

          «Παιδία εσχάτη ώρα είναι, και καθώς ηκούσατε ότι ο Αντίχριστος έρχεται, και τώρα πολλοί Αντίχριστοι υπάρχουσιν όθεν γνωρίζομεν ότι εσχάτη ώρα».

Και ο Προφήτης Δανιήλ λέει….

 «Και σύ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθεί». (Δανιήλ ιβ΄, 4).

Προσωπικά θα αρκεστώ στην απλή διαπίστωση, ότι κανένα σύστημα που δεν έχει ως κυρίαρχο στοιχείο πέρα από την Ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, είναι εκ των πραγμάτων διάτρητο και έχει μέσα του το σπέρμα της αμαρτίας και της βίας.

Ας μη ξεχνάμε ότι :

                                        «Όταν χτυπά πένθιμα μια καμπάνα,

                           μη νομίσεις ότι δεν σε ενδιαφέρει.

                                        Να είσαι σίγουρος,

                                        ότι χτυπά και για σένα»

Πάντως κομβικό σημείο για να κατανοηθεί η νέα τάξη πραγμάτων στον Πλανήτη αποτελεί η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 με το μυστηριώδες χτύπημα των πύργων  της Νέας Υόρκης…