Όταν πολιτικοί ηγέτες τάσσονται με τον εφοπλιστικό κόσμο αδιαφορώντας για την κοινωνία

20-2-2024

Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ε.α.

Σε συζήτηση χθές με υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης, η θέση μου ήταν ότι με το να μην υποστηρίζουν την αποστολή της Φρεγάτας στην Ερυθρά και την ανάληψη της ηγεσίας της αποστολής αυτοάμυνας και προστασίας από τους Χούτι, στην ουσία λειτουργούν εις βάρος των συμφερόντων της χώρας μας.

Αμέσως ο διακεκριμένος πολιτικός, με απόλυτη σιγουριά, αντέδρασε λέγοντας ότι δεν είναι εις βάρος των συμφερόντων μας αφού είναι συμφέρον της ναυτιλίας να κάνουν το γύρο της Αφρικής τα πλοία, γιατί έχουν αυξημένα ναύλα και συνεπώς συμφέρει τον εφοπλιστικό κόσμο να μη στείλουμε πλοία στην Ερυθρά, ώστε να κάνουν τα καράβια τον κύκλο της Αφρικής.

Μα πόση άγνοια, και αδιαφορία για τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας;

Ας δούμε γιατί η θέση αυτή είναι ΕΝTΕΛΩΣ εσφαλμένη και εξόχως επιβαρυντική για την Ελλάδα.

ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΝΑΥΛΑ

Εάν ένα πλοίο περάσει το Σουέζ και κατευθυνθεί στα λιμάνια της Αμβέρσας και του Ρότενταμ, τα οποία αποτελούν την βασική πύλης της Ευρώπης στα εμπορεύματα δια θαλάσσης, θα κάνει περίπου 7.800 μίλια.

Εάν δεν περάσει από το Σουέζ και κάνει τον γύρο της Αφρικής και πάει στην Β. Ευρώπη, θα κάνει περίπου έως 10.400, δηλαδή 2.500-3000 μίλια παραπάνω, δηλαδή 25-30% παραπάνω καύσιμα.

Σύμφωνα δε με την πλατφόρμα επιμελητείας Container xChange, η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα θα κάνει να αυξηθούν τα κόστη θαλάσσιας μεταφοράς κατά 60%, με προσαύξηση της τάξης του 20% για την ασφαλιστική κάλυψη των εφοπλιστών.

Επίσης ιδιαίτερα για την Ελλάδα, εάν ένα πλοίο ερχόταν στην Ελλάδα μέσω Σουέζ θα έκανε περίπου 2200-2400 μίλια, ενώ εάν κάνει τον γύρο της Αφρικής για να φθάσει στην Ελλάδα θα κάνει περίπου 11.000 μίλια. Δηλαδή θα πληρώσει 70-80% παραπάνω καύσιμα. Και μάλιστα με τεράστια καθυστέρηση και με πολλαπλάσιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Όμως ο πολιτικός και οι υποστηρίζοντες αυτόν είχαν στο μυαλό τους τι συμφέρει τις πλοιοκτήτριες εταιρείες, που βρήκαν την ευκαιρία να αυξήσουν τις τιμές και να κερδίσουν περισσότερα, αδιαφορώντας εάν υπάρξουν καθυστερήσεις, εάν οι τιμές των προϊόντων αυξηθούν στις χώρες προορισμού και εάν ο γενικός πληθωρισμός στην Ευρώπη αυξηθεί κατά μία περίπου μονάδα ως αποτέλεσμα της αλλαγής δρομολογίου και των αυξήσεων.

Ακόμη, οι Ελληνόκτητες εταιρείες με πλοία με ξένες σημαίες και έδρες στο εξωτερικό δεν πληρώνουν φόρους στην Ελλάδα, ούτε αυτό το εφοπλιστικό κεφάλαιο επενδύεται στην Ελλάδα, ώστε να μπορεί να πει κάποιος ότι η αύξηση των ναύλων με κάποιο τρόπο θα φέρει έσοδα στην Ελλάδα.

Οι Ελληνικές εταιρείες με πλοία Ελληνικής σημαίας, που πληρώνουν φόρους στην Ελλάδα, δικαιούνται προστασίας άμεσης από τα πλοία μας ως Ελληνικό έδαφος.

(Τα πλοία με Ελληνική Σημαία είναι στο 12% του συνόλου των Ελληνόκτητων πλοίων και η συνεισφορά της ποντοπόρου Ναυτιλίας στο ακαθάριστο ΑΕΠ είναι της τάξης του 3,9%).

Επίσης ο πολιτικός αυτός και οι υποστηρικτές δεν προσμέτρησαν ότι στην περιοχή του κόλπου της Γουϊνέας υπάρχει πειρατεία και ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να αυξηθεί τώρα που θα αυξηθούν τα πλοία που διέρχονται από την περιοχή και συνεπώς θα αυξηθούν και τα κόστη προστασίας.

ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ

Όταν διακεκριμένοι πολιτικοί που έχουν θεσμικό ρόλο, με τις θέσεις τους:

– εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα και μάλιστα αυτά που έχουν έδρα εκτός Ελλάδος

– και αδιαφορούν για τις επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξει στα αγαθά που εισάγονται στην χώρα,

– με αποτέλεσμα την επιβάρυνση του εμπορικού ισοζυγίου και την αύξηση του πληθωρισμού (μαζί με τις καθυστερήσεις και τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις),

– με άμεση επίπτωση στο επίπεδο διαβίωσης του λαού,

τότε δεν μπορεί να ελπίζει η κοινωνία και η χώρα σε βελτίωση της οικονομικής ζωής του τόπου και στην βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης, με ισότητα και μείωση των κοινωνικών αντιθέσεων.

φωτ.Στέλιος Φενέκος-F/B

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη