22-10-2023

Η αξιόμαχη και ετοιμοπόλεμη Εφεδρεία είναι πιο αναγκαία από ποτέ και η Εφεδρεία στην Ελλάδα έχει θέμα. Η Πολιτεία θα έπρεπε να έχει ασχοληθεί, προ πολλού και πολύ…με αυτό.

Σε αυτόν τον ιστότοπο πάγια άποψή μας είναι ότι η Ελλάδα δεν πρέπει ποτέ να “ρισκάρει” με τους εξωτερικούς εχθρούς της και πρέπει να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για παν ενδεχόμενο.

Από τα πρώτα σοβαρά θέματα που διαπιστώσαμε ότι έπρεπε να ασχοληθούμε, όταν άρχισε η παρουσία  του Diplomatic Point στο Διαδίκτυο, ήταν η Εφεδρεία.

Μιλώντας με εφέδρους και παράγοντες συλλογικοτήτων εφέδρων διαπιστώσαμε απογοήτευση και παράπονα για την στάση της  Πολιτείας. Τα έχουμε αναφέρει κατ΄ επανάληψιν και θα συνεχίσουμε να τα δημοσιεύουμε.

Η αντίληψη ότι δεν πρέπει να αναφερόμαστε δημοσίως για ορισμένα θέματα γιατί έτσι κάνουμε ζημιά στην Πατρίδα δεν ισχύει. Ζημιά στην Πατρίδα γίνεται όταν βλέπουμε τα στραβά, τα λάθος και δεν μιλάμε για αυτά σαν να μην υπάρχουν, με συνέπεια να βολεύονται αυτοί που είναι αρμόδιοι να διορθώσουν τα στραβά και τα λάθος και να μην αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και τα όσα συμβαίνουν εκεί, όχι κάπου μακριά σε κάποια τριτοκοσμική περιοχή του πλανήτη μας αλλά σε μια ευρωπαϊκή χώρα, θα έπρεπε να έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και καιρό. Μάλιστα, ύστερα και από  τις πρόσφατες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή που φλέγεται για μια ακόμη φορά, αναμένουμε από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας μπας και «ξυπνήσουν» από τον λήθαργο στον οποίο βρίσκονται. Γιατί εκεί που νομίζει κανείς ότι έχει την ησυχία του και περνάει την ζωή του με ασφάλεια, ξαφνικά μπορεί να βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση. Τότε ποιοι θα μας σώσουν; Τα πολυδιαφημισμένα νέα μαχητικά αεροσκάφη και οι καινούργιες φρεγάτες που αγοράζει το ελληνικό κράτος από το εξωτερικό; Πολεμικά μέσα σύγχρονης τεχνολογίας που ναι μεν ενισχύουν την άμυνα αλλά δεν φτάνουν; Η έκβαση ενός πολέμου δεν εξαρτάται μόνο από μάχες σε αέρα και θάλασσα αλλά στην ξηρά, εκεί παίζονται όλα και εκεί είναι άκρως απαραίτητη η έτοιμη και αξιόμαχη ΕΦΕΔΡΕΙΑ.

Όσο λοιπόν αναμένουμε από την Πολιτεία να στρέψει την προσοχή της στην Εφεδρεία και μιας και πλησιάζει η 28^η Οκτωβρίου, ζητήσαμε από ένα πολύ γνωστό παράγοντα των εφέδρων Καταδρομέων να μας πει την δική του άποψη για την παρούσα κατάσταση στην ελληνική εφεδρεία.

Ο κ. Νικόλαος Σκιαδάς, Αντισυνταγματάρχης ε.α. των Ειδικών Δυνάμεων και Πρόεδρος του Συνδέσμου Καταδρομέων και Ιερολοχιτών Μακεδονίας ασχολείται εντατικά με το θέμα της Εφεδρείας. Όντας πολύ μορφωμένος απόστρατος Αξιωματικός, είναι πάντα πρόθυμος και συνεργάσιμος να ενημερώσει, να κατατοπίσει και να φωτίσει τις πτυχές που περιβάλλουν το πολύ επίκαιρο θέμα, με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, της ελληνικής Εφεδρείας.

Ο λόγος του μάχιμος, θαρραλέος και ντόμπρος, Καταδρομέας γαρ. Δεν διστάζει να αναφερθεί στα κακώς κείμενα και με ρεαλιστικό τρόπο μας αποκαλύπτει τα όσα τεκταίνονται στο παρασκήνιο της ελληνικής Εφεδρείας.

-Κύριε Πρόεδρε, θα θέλαμε να μας πείτε την γνώμη σας για την Εφεδρεία στην Ελλάδα, σε τι επίπεδο βρίσκεται;
Νικόλαος Σκιαδάς: Ως απόστρατος Αξιωματικός, μου είναι δυσάρεστο που θα πω ότι δυστυχώς η εφεδρεία στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση και αυτό είναι με αποκλειστική υπευθυνότητα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του Υπουργείου Άμυνας. Δεν υπάρχει ουδεμία πρόνοια εκπαίδευσης των εφέδρων και ενσωμάτωσης στα εκπαιδευτικά προγράμματα του ενεργού στρατού έστω και 2-3 φορές το χρόνο. Καλούν εφέδρους για ανόητα θεωρητικά μαθήματα και δεν είναι λίγες οι φορές που το μοναδικό κέρδος που αποκόμισαν οι έφεδροι ήταν η συνάντηση με παλιούς τους συναδέλφους. Οι βολές με όπλα, ατομικά, ομαδικά ή αντιαρματικά έχουν εκλείψει όπως και κάθε άλλη εκπαιδευτική δραστηριότητα πεδίου μάχης. Δεν πραγματοποιούνται ασκήσεις μεγάλες με συμμετοχή εφέδρων και παρά την όποια δικαιολογία για έλλειψη κονδυλίων ο στρατός δαπανά χρήματα σε εορτές, τελετές και δράσεις φαίνεσθαι και όχι ουσίας. Δυστυχώς ενώ βλέπουμε καθημερινά σε κάθε γωνιά του πλανήτη τις δυνατότητες των εφεδρειών είτε πρόκειται για στρατιωτικές επιχειρήσεις είτε πρόκειται για αποστολές πολιτικής προστασίας και την χρησιμότητά τους στο κοινωνικό σύνολο στην Ελλάδα κατεχόμαστε από «χουντικό» σύνδρομο φοβούμενοι μην η εκπαιδευμένη εφεδρεία πάρει την εξουσία.

-Πιστεύετε ότι ο κόσμος έχει αντιληφθεί πόσο σημαντική είναι η Εφεδρεία; και ότι σε ένα ενδεχόμενο πολέμου οι εξοπλισμοί σε αεροσκάφη και πλοία δεν αρκούν να σώσουν την κατάσταση γιατί οι πόλεμοι κρίνονται στις χερσαίες επιχειρήσεις;
Ν.Σ.: Ο κόσμος γνωρίζει πολύ καλά ότι οι έφεδροι είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα της χώρας, ιδιαίτερα στις παραμεθόριες και απομακρυσμένες περιοχές, που ο τοπικός πληθυσμός είναι μικρός. Ήμασταν όλοι μάρτυρες προ μηνών, στην πίεση που δέχτηκε ο Έβρος από μεγάλο όγκο λαθρομεταναστών «εν είδει ασύμμετρης απειλής» ότι οι έφεδροι και οι εθελοντές ήταν αυτοί που κράτησαν και βοήθησαν τον ενεργό στρατό και την αστυνομία που αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις αποστολές τους λόγω λειψανδρίας. Παρόλο που οι απόστρατοι – ως γνωρίζοντες καλύτερα το πρόβλημα – εδώ και χρόνια φωνάζουν «αυξήστε τον χρόνο της θητείας», δυστυχώς όμως για ψηφοθηρικούς λόγους η πολιτική ηγεσία συνεπικουρούμενη από στρατιωτικούς, που μοναδικό στόχο έχουν να γίνουν αρεστοί για ίδιον όφελος, δεν πράττουν το σωστό αλλά επιμένουν στο λάθος. Ένα λάθος που εύχομαι να διορθωθεί πριν αποβεί μοιραίο για την Εθνική μας Κυριαρχία. Χωρίς μαχητές όσα οπλικά συστήματα και να έχεις, εδάφους ή αέρος, δεν θα μπορέσεις να διατηρήσεις το έδαφος που έχεις ή αυτό που κατέκτησες. Αυτό δεν είναι θεωρία, αλλά ένας απαράβατος κανόνας που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, ακόμα και αν αλλάξει δραματικά ο τρόπος διεξαγωγής των μαχών σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.

-Θεωρείτε την στάση της Πολιτείας απέναντι στους Εφέδρους ικανοποιητική;
Ν.Σ.: Η Πολιτεία όχι μόνο δεν συμπεριφέρεται ορθά έναντι των εφέδρων, αλλά μερικές φορές υπάρχει συμπεριφορά εμπαιγμού. Δεν είναι δυνατόν να καλούνται έφεδροι που αφήνουν τις εργασίες τους, τις οικογένειές τους, με τα όποια προβλήματα τους απασχολούν και αντιμετωπίζουν, για να παρουσιαστούν σε μια μονάδα που επί 5-7 ημέρες θα τους απασχολούν με κάποια θεωρητικής φύσεως αντικείμενα εκπαίδευσης για λίγες ώρες και οι υπόλοιπες θα πρέπει να τις περάσουν στο ΚΨΜ ή στο θάλαμο. Οι μέρες περνούν και η απογοήτευση τους μεγαλώνει, όταν διαπιστώνουν ότι ούτε βολές θα κάνουν, ούτε ρίψη χειροβομβίδας, ούτε βολές με διόπτρες νυκτός, ούτε κάποια μεγάλη διαδρομή σε δύσβατη περιοχή με οχήματα ή χωρίς, για κατάληψη θέσεων μάχης ή τάξη όπλων υποστήριξης. Οπότε στο τέλος τι μένει; Απογοήτευση μόνο και στην επόμενη κλήση για εκπαίδευση θα κυνηγήσουν να την αποφύγουν με τους πολλούς «νόμιμους και μη» διαθέσιμους τρόπους.

-Τι θα έπρεπε να αλλάξει ώστε να βελτιωθούν τα πράγματα στην Εφεδρεία;
Ν.Σ.:Η απάντησης είναι πολύ απλή. Να πιστέψει η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στη δύναμη και τις ικανότητες των καλά εκπαιδευμένων εφέδρων. Κάθε χρόνο και αφού οι φωτιές έχουν καταστρέψει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους, αναρωτιόμαστε πόσο χρήσιμα θα ήταν περίπολα δασοπροστασίας. Όταν συμβαίνουν ξαφνικές έκτακτες καταστάσεις όπως πλημμύρες ή μεγάλες χιονοπτώσεις ψάχνουμε εκπαιδευμένο προσωπικό να βοηθήσει στις πάρα πολλές ανάγκες που δημιουργούνται και θέλουν λύση άμεσα. Σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου την απάντηση την έχουν βρει και λέγεται ΕΦΕΔΡΕΙΑ-ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΗ. Η μοναδική χώρα που δεν έχει καταφέρει να οργανώσει και να χρησιμοποιήσει τους εφέδρους είναι η χώρα μας και αυτό δεν τιμά ούτε την πολιτική αλλά πολύ περισσότερο την στρατιωτική ηγεσία. Οργάνωση τμημάτων εφεδρείας ανά περιοχή κατοικίας και όχι ανάλογα με την περιοχή της μονάδας που θα επανδρώσουν στον πόλεμο. Εκπαίδευση τακτικά σύμφωνα με διεθνή πρότυπα και χορήγηση σχετικών πιστοποιήσεων πχ. για Α΄ Βοήθειες Πεδίου, πυρόσβεση, τεχνικές αναρρίχησης, οδήγηση βαρέων οχημάτων κ.α. Δοκιμαστικές κλήσεις ώστε να εξοικειωθούν με την «αιφνίδια έκτακτη κατάσταση». Σε όσους είναι συνεπείς και με καλές επιδόσεις να δοθούν κάποιες παροχές που θα αποτελέσουν κίνητρο και για τους υπόλοιπους όπως για παράδειγμα μείωση της φορολογίας, μείωση τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτου ή σκάφους, μείωση δημοτικών τελών, δωρεάν διακοπές για ένα Σαββατοκύριακο κ.α

-Έχει παρατηρηθεί πως υπάρχουν πολλές συλλογικότητες Εφέδρων και δη Εφέδρων Καταδρομέων στην Ελλάδα. Προσφέρουν κάποιο έργο όλοι αυτοί; Ή μήπως υφίστανται μόνο και μόνο για να δίνεται η ευκαιρία στους παράγοντες των διοικητικών συμβουλίων τους να συμμετέχουν σε δημόσιες εκδηλώσεις, να φωτογραφίζονται και να παρουσιάζονται στα μέσα ενημέρωσης ότι προσφέρουν στον τόπο ενώ στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο; Η Πολιτεία γιατί ανέχεται αυτήν την κατάσταση;
Ν.Σ.: Με τους έφεδρους καταδρομείς ισχύει το εξής καταπληκτικό. Ανεξαρτήτως της πίεσης που δέχτηκε κατά την διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του σε μονάδα ειδικών δυνάμεων ο κάθε έφεδρος ειδικοδυναμίτης, όταν απολυθεί «θυμάται και νοσταλγεί» Διοικητές, Αξκούς, Υπξκούς και έφεδρους που συνυπηρέτησε μαζί τους και επιδιώκει να βρεθεί ξανά μαζί τους και αν είναι δυνατόν να ξαναζήσει, μια βολή με Μ16, μια πορεία-βολή των 40 χλμ., μια αναρρίχηση σε βράχια με πλήρη ασφάλεια από συστήματα κρίκων και σχοινιών αναρρίχησης, μια βολή ελαφρού ή μέσου αντιαρματικού, ένα άλμα στατικού ιμάντα ο αλεξιπτωτιστής, ή λίγες μέρες σε ορεινό δύσβατο έδαφος, με χιόνια ή χωρίς και με μοναδικό κατάλυμα ένα αυτοσχέδιο γιατάκι. Οι περισσότεροι από αυτούς γράφονται στους νόμιμα λειτουργούμενους συλλόγους – μερικοί εξ αυτών δημιουργήθηκαν με την διάλυση του Ιερού Λόχου και το τέλος του Β΄ ΠΠ – και θέλουν να ξαναζήσουν κάποιες από τις στιγμές της θητείας τους ή απλά να έχουν φίλους καταδρομείς, που όλοι μαζί – ακόμα και μαζί με την οικογένειά τους – θα συμμετέχουν σε κάποια εκδρομική δράση, σε απότιση φόρου τιμής σε πεσόντες ήρωες καταδρομείς ή σε μια εκπαιδευτική δραστηριότητα όπως μια σπηλαιοεξερεύνηση, μια πεζοπορία στο βουνό ή σε μια άσκηση τοπογραφίας.

Δυστυχώς όμως, δεν μπορούμε να αποφύγουμε και άσχημες καταστάσεις που συνήθως δημιουργούνται από επιτήδειους, πονηρούς και ιδιοτελείς ανθρώπους που με λάθος τρόπο αποκτούν μια οντότητα – ενώ διαφορετικά θα ήταν αδιάφοροι και δεν θα τους πρόσεχε κανείς – με την άσκηση εξουσίας επί κάποιων που έχουν παραπλανηθεί ως προς τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της «ηγετικής ομάδας τους», με αρνητικά αποτελέσματα για τους εφέδρους και ειδικότερα τους καταδρομείς. Έτσι κατά καιρούς είδαμε, σε ανοικτή συγκέντρωση πολιτών τμήμα με στρατιωτικές στολές και σήματα να διοικείται από κάποιον που έφερε διακριτικά βαθμού που δεν κατείχε, να οπλοφορούν και να βάλλουν σε κάποιες δραστηριότητες με όπλα κυνηγετικά ή υπηρεσιακά αστυνομικών παραβιάζοντας πολλαπλά άρθρα του Ποινικά Κώδικα, να βραβεύεται Ιερολοχίτης παρουσία βουλευτών και τοπικών αρχόντων, που δεν ήταν γραμμένος σε κανένα βιβλίο που έχουν γραφτεί όλοι και δεν τον ήξερε ούτε και ο Στρατηγός Κόρκας ο τελευταίος αποθανών εκ των Ιερολοχιτών και τέλος να πραγματοποιούνται ασκήσεις σε περιοχές χωρίς έγκριση και να εμφανίζεται ένστολος κάποιος ως Δκτης με βαθμό που δεν έχει στην πραγματικότητα. Αυτό ειδικά με τα διακριτικά βαθμού έπρεπε ο Ελληνικός Στρατός αλλά και η ΕΛ.ΑΣ να το κυνηγούν άμεσα και ο παραβάτης να οδηγείται στη δικαιοσύνη. Θα σας εξηγήσω με απλά λόγια τι εννοώ. Εγώ φέρω τον βαθμό του Ανχη εα Ειδικών Δυνάμεων, αυτό όμως ΔΕΝ ΜΕ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΕΙ ούτε να φορώ στρατιωτική στολή με διακριτικά βαθμού Ανχη αλλά ούτε και να παρουσιάζομαι σε εορτές, τελετές ή ασκήσεις του στρατού ή μη με στρατιωτική στολή και διακριτικά. Για να φορέσω στολή πρέπει να κληθώ με διαταγή των στρατιωτικών αρχών (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, κλπ) και στην κλήση αναφέρεται που θα παρουσιαστώ αλλά και το χρονικό διάστημα στο οποίο με ενεργοποιεί ως Ανχη. Δυστυχώς οι μαϊμούδες αξκοί, αλεξιπτωτιστές ή βατραχάνθρωποι που εμφανίζονται σε κάποιους συλλόγους δεν είναι και λίγοι. Η δε Πολιτεία, όσο έχει την στήριξη σε ψήφους ή την δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε κάποιες ειδικές καταστάσεις, από μαϊμούδες τμήματα, ανέχεται στολές, σήματα μέχρι και παραστρατιωτικές ποινικά κολάσιμες συμπεριφορές.

-Οι Έφεδροι Καταδρομείς αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο καθώς έχουν εκπαιδευτεί να δρουν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και καταστάσεις. Τους δίνεται η πρέπουσα προσοχή και σημασία από τους αρμόδιους φορείς του κράτους; γιατί όσο καλοί και άξιοι να είναι οι άνθρωποι των Ειδικών Δυνάμεων εάν δεν συντηρηθεί ανά τακτά διαστήματα αυτό που έχουν μάθει να κάνουν με το πέρασμα του χρόνου ξεχνιέται.

Ν.Σ.: Εδώ αρκεί μόνο να σας αναφέρω τι γινόταν πριν μερικά χρόνια και τι γίνεται σήμερα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πορεία βολή, μια δοκιμασία που κάθε μονάδα Ειδικών Δυνάμεων, εκτελεί μια (1) φορά το εξάμηνο. Κάθε τμήμα της Μονάδας (Λόχος ή Δρια) με τον προβλεπόμενο φόρτο μάχης κάθε μαχητή, τον ατομικό του οπλισμό και κάποια ομαδικά όπλα (πολυβόλα ή αντιαρματικά) θα εκτελέσει νυκτερινή 40 χλμ. τουλάχιστον πορεία σε ορεινό δρομολόγιο και με τον τερματισμό θα πραγματοποιηθεί βολή ακριβείας σε 300μ. απόσταση για όλους τους συμμετέχοντες και τερματίσαντες. Τέλος, υπάρχει ένα σύστημα αξιολόγησης και βαθμολόγησης που κατατάσσει τα τμήματα σε 1ο, 2ο κλπ.
Πριν μερικά χρόνια στο τέλος κάποιου από τα τμήματα ακολουθούσε ένα τμήμα εφέδρων που με δική τους πρωτοβουλία είχαν ενημερωθεί για την άσκηση και συγκεντρώθηκαν για να ασκηθούν και αυτοί. Δεν είναι δε λίγες οι φορές που νέοι καταδρομείς όταν αντιμετώπιζαν προβλήματα στην πορεία οι έφεδροι που ακολουθούσαν τους προέτρεπαν να μην σταματήσουν γιατί αφού μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οι 40ρηδες και 50άρηδες με λίγα κιλά παραπάνω έφεδροι οι νεαροί καταδρομείς των 20 και 25 ετών έπρεπε να πετούσαν. Υπήρχαν δε φορές, που οι έφεδροι βοηθούσαν τον Λόχο κουβαλώντας ένα ομαδικό όπλο ή τον φόρτο ενός τραυματία, κερδίζοντας έτσι την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων των συμμετεχόντων μονίμων στελεχών ή καταδρομέων θητείας.
Σήμερα για να πραγματοποιηθεί κάτι ανάλογο θα πρέπει να ζητηθούν άδειες από Υπουργό, ΓΕΕΘΑ, μπορεί και τον Πρωθυπουργό, με μια απίστευτη γραφειοκρατία που θα διαρκέσει μήνες και με τελικό αποτέλεσμα ένα ….. σας ευχαριστούμε πολύ για την προθυμία σας, αλλά ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Πείτε μου τώρα ειλικρινά, ποιος χάνει και ποιος συμπεριφέρεται παράλογα ως προς τις Εθνικές απαιτήσεις και ανάγκες;
Θα μπορούσα να αναφέρω περισσότερες από 100 ανάλογες περιπτώσεις, που έχω ζήσει στην καριέρα μου με εφέδρους και αισθάνθηκα Εθνικά υπερήφανος, ενώ και οι έφεδροι ένιωσαν ότι η μητέρα πατρίδα δεν τους ξεχνά και στηρίζεται σε αυτούς. Άραγε σήμερα, γιατί οι συμπεριφορές να είναι αρνητικές, για να μην πω εχθρικές, ως προς την εθελοντική προσφορά εφέδρων υπό κανονιστικό πλαίσιο και την συμμετοχή τους σε δράσεις του ενεργού στρατού; Με λύπη μου σταματώ εδώ, γιατί αλλιώς η ανάγκη να ειπωθούν αλήθειες θα με αναγκάσει να εκθέσω πρόσωπα και καταστάσεις, που δυστυχώς είναι αμφότερα … αήθη και δύσοσμα!
Σας ευχαριστώ πολύ, για την ευκαιρία που μου δώσατε να αναφερθώ στα τόσο σημαντικά θέματα που απασχολούν διαχρονικά τους εφέδρους, τα μόνιμα στελέχη που είναι εν ενεργεία ή έχουν αποστρατευθεί, αλλά και την κοινωνία μας ευρύτερα, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.

Ευχαριστώντας θερμά τον κ. Νικόλαο Σκιαδά για τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε, δίνοντάς μας παράλληλα την δυνατότητα μιας σύντομης αλλά περιεκτικής περιήγησης στον χώρο της Εφεδρείας και ειδικά της Εφεδρείας των Commando, κρατάμε το πιο σημαντικό όλων ότι η εφεδρεία στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση…

Αυτά που γράφτηκαν πιο πάνω πρέπει να μας προβληματίσουν όλους. Βρισκόμαστε, εντός εμβέλειας του επικίνδυνου πολεμικού «τόξου» που διευρύνεται συνεχώς, από Ουκρανία, έως Μέση Ανατολή, με ενδιάμεσα «βέλη» τα πρόσφατα γεγονότα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τις εντάσεις στα Βαλκάνια και δη στο κοντινό μας Κόσοβο και εάν ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη που περιβάλλει το καλύτερο οικόπεδο του κόσμου, την αγαπημένη μας Πατρίδα, που πολλοί λαχταρούν να την κάνουν δική τους, θα δούμε ότι άνεμοι πολέμου, φυσούν επικίνδυνα πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά μας.

Ας προετοιμαζόμαστε λοιπόν για τα πάντα και η Πολιτεία ας κάνει το καθήκον της προς τα ιερά τούτα χώματα και τον λαό που γεννήθηκε σε αυτά, πριν να είναι αργά…

Επιμέλεια: Συντακτική Ομάδα Diplomatic Point