12-8-2023

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Η βαρβαρότητα της πλήρους κλίμακας εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία έχει συγκλονίσει πολλούς, ακόμη και όταν Ουκρανοί ως και περιφερειακοί ειδικοί έχουν σημειώσει ότι τα σημερινά εγκλήματα πολέμου ταιριάζουν σε ευρύτερα πρότυπα ρωσικής επιθετικότητας εναντίον Ουκρανών που εκτείνονται αιώνες πίσω. Καθώς συνεχίζουν να συσσωρεύονται στοιχεία για φρικαλεότητες στην Ουκρανία , η διεθνής νομική κοινότητα παρακολουθεί στενά την κατάσταση. Τον Μάιο του 2023, το Ινστιτούτο “Νέες Κατευθύνσεις” από κοινού με το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του αείμνηστου Raoul Wallenberg εξέδωσαν μια 58 σελίδων ανεξάρτητη νομικοδιεθνολογική έρευνα που διαπίστωσε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία παραβιάζει συστηματικά τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη Γενοκτονία , ενώ ευνοεί τάσεις άμεσης και δημόσιας υποκίνησης σε γενοκτονία.

Η έκθεση εντόπισε σοβαρό κίνδυνο γενοκτονίας. Με άλλα λόγια, ήδη οι πρώτοι μήνες της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία παρείχαν άφθονα στοιχεία για να ενεργοποιηθεί το βασικό πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη Γενοκτονία, δηλαδή την πρόληψη της γενοκτονίας στην Ουκρανία. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία υποχρεώνει νομικά τις 152 χώρες που την έχουν υπογράψει ( συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας) να ενεργήσουν αμέσως μόλις αντιληφθούν (ή έπρεπε να έχουν ήδη αντιληφθεί) τους κινδύνους γενοκτονίας. Όλες οι μορφές βίας πρέπει να καταδικάζονται παντού, αλλά οι γενοκτονίες έχουν κηρυχθεί ως «έγκλημα των εγκλημάτων» στο διεθνές δίκαιο, καθώς στοχεύουν το πιο βασικό δικαίωμα της ίδιας της ύπαρξης μιας κοινότητας ανθρώπων.
Η φρίκη της γενοκτονικής βίας μερικές φορές συσκοτίζει ένα κρίσιμο σημείο στις αναλύσεις των εξωφρενικών ενεργειών της Ρωσίας κατά των Ουκρανών. Ενώ η Σύμβαση για τη Γενοκτονία απαγορεύει την ίδια τη γενοκτονική βία («η διάπραξη γενοκτονίας»), απαγορεύει επίσης τέσσερις άλλες σχετικές ενέργειες: Συνωμοσία για διάπραξη γενοκτονίας, απόπειρες διάπραξης γενοκτονίας, συνενοχή σε γενοκτονία και άμεση και δημόσια υποκίνηση σε γενοκτονία (Άρθρο III). Η υποκινητική γλώσσα των ρωσικών κρατικών παραγόντων έχει ανταποκριθεί εδώ και πολύ καιρό στο «άμεσο και δημόσιο» πρότυπο και είναι έγκλημα χωρίς παραγραφή.
Αυτή η έκθεση περιλαμβάνει σχεδόν εξήντα σελίδες επαληθεύσιμων πληροφοριών από ανοικτές πηγές.. Αρχικά, εξετάζει την άμεση και δημόσια υποκίνηση ρωσικών κρατικών παραγόντων για γενοκτονία, δεδομένου ότι ειδοποιήθηκαν ήδη επίσημα σχετικά με αυτές τις παραβιάσεις της Σύμβασης για τη Γενοκτονία τον Μάιοτου 2022. Καταγράφεται μία εξειδικευμένη παρουσίαση επαληθεύσιμων παραδειγμάτων γενοκτονικής δράσης μέσω ενός πλαισίου εμπειρογνωμόνων για τα πέντε «D»(στην Αγγλική) της υποκίνησης (δαιμονοποίηση , απονομιμοποίηση, απανθρωπισμό , άρνηση και παραπληροφόρηση), ως και διαρκή υποκίνηση γενοκτονίας σε όλα τα επίπεδα από τη ρωσική κρατικής εξουσία.
Τον τρέχοντα διανυόμενο χρόνο, η άμεση και δημόσια υποκίνηση για γενοκτονία από Ρώσους κρατικούς παράγοντες δεν μειώθηκε ούτε σε τόνο ούτε σε ένταση. Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι η συγκεκριμένη παραβίαση της Σύμβασης για τη Γενοκτονία κλιμακώθηκε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2023.. Νέα απάνθρωπα και ανεδαφικά “τροπάρια” και άθλιοι ισχυρισμοί περί Ουκρανικού “σατανισμού” αποτελούν βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για την άμεση και δημόσια υποκίνηση σε γενοκτονία κατά των Ουκρανών. Αυτή η υποδαυλιστική γλώσσα είναι από μόνη της τρομακτική, καθώς ζητά τη διαγραφή και την καταστροφή των Ουκρανών μέσω απαράδεκτων προσβολών και ανεκδιήγητων απειλών. Ωστόσο, οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία αντικατοπτρίζουν τη βία της ρητορικής που βγαίνει αποκλειστικά μέσα από τη Μόσχα.
Μίσος κατά των δημοσιογράφων από τη Μόσχα.
Μια φονική ρωσική αεροπορική επιδρομή κοντά σε ένα ουκρανικό ξενοδοχείο και εστιατόριο όπου συχνάζουν διεθνείς δημοσιογράφοι τροφοδοτεί ξεκάθαρα τις κατηγορίες ότι το Κρεμλίνο στοχεύει σκόπιμα εκπροσώπους διεθνών μέσων ενημέρωσης στην Ουκρανία. Ο βομβαρδισμός της 7ης Αυγούστου στην πόλη Πόκροβσκ της ανατολικής Ουκρανίας που έχασαν την ζωή τους εννέα άνθρωποι και τραυματίστηκαν σχεδόν 90 ήταν η τελευταία από μια σειρά επιθέσεων σε στόχους αμάχων (το ξενοδοχείο είναι γνωστό γατί εκεί διαμένουν δημοσιογράφοι από πολλά κράτη που καλύπτουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία). Η φονική πυραυλική επίθεση στο Ποκρόβσκ είχε πολλές ομοιότητες με μια επίθεση τον Ιούνιο του 2023 στο κοντινό Kραματόρσκ η οποία έπληξε πολιτικούς στόχους στο κέντρο της πόλης, συμπεριλαμβανομένου ενός εστιατορίου που χρησιμοποιούνταν από επισκέπτες ,δημοσιογράφους και εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας. Ανάμεσα στα θύματα ήταν η εξέχουσα Ουκρανή συγγραφέας και δημοσιογράφος Βικτωρία Aμέλινα. Οι ισχυρισμοί σχετικά με τη σκόπιμη στόχευση δημοσιογράφων δεν είναι νέα και πρωτοεμφανίστηκε από τους πρώτους μήνες της ρωσικής εισβολής.

Τον Απρίλιο του 2022, το Ινστιτούτο για Ρεπορτάζ Πολέμου και Ειρήνης δημοσίευσε μια πρώτη έκθεση με τίτλο “Ουκρανία: Οι δημοσιογράφοι είίναι ο πρώτος στόχος της Ρωσίας” η οποία περιγράφει λεπτομερώς τους θανάτους δημοσιογράφων στην Ουκρανία κατά τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου. Τον Φεβρουάριο του 2023, ο διεθνής οργανισμός παρακολούθησης των μέσων ενημέρωσης “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα “και το Ινστιτούτο Μαζικής Πληροφόρησης διαπίστωσαν σε νεότερη έκθεση ότι τουλάχιστον 26 δημοσιογράφοι στοχοποιήθηκαν εσκεμμένα με πυρά τουφεκιού ή πυροβολικού κατά τον πρώτο χρόνο του πολέμου. Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα έχουν καταθέσει πολλές καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου κατά της Ρωσίας (στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο) σχετικά με 44 φερόμενες πράξεις κακοποίησης και βίας στις οποίες εμπλέκονται περισσότεροι από 100 δημοσιογράφοι και δημοσιογραφικές υποδομές.(γραφεία τηλεοπτικά κέντρα).
Η στόχευση διεθνών δημοσιογράφων στην Ουκρανία είναι ασφαλώς σύμφωνη με τις σκληρές πολιτικές κατά των μέσων ενημέρωσης που υιοθέτησε το Κρεμλίνο εντός της ίδιας της Ρωσίας. Ένα από τα σημαντικά βήματα του Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν κατά τα πρώτα χρόνια της “βασιλείας “του(από το 2000) ήταν να επιβάλει τον έλεγχο του Κρεμλίνου στα ρωσικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι φωνές που διαφωνούν στο εσωτερικό της Ρωσίας αποσιωπώνται σταθερά, ενώ ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης καταλαμβάνονται από πιστούς του Πουτινικού κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού , ή αναγκάζονται να κλείσουν. Στο μεταξύ-σύμφωνα με την έκθεση-αρκετοί μεμονωμένοι δημοσιογράφοι υπέστησαν βίαιο ή και ύποπτο θάνατο. Οι προσπάθειες του καθεστώτος Πούτιν να καταστείλει την ελευθερία του λόγου έχουν ενταθεί τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία.

Στη σημερινή Ρωσία, η απλή αναφορά στην εισβολή ως «πόλεμο» είναι ποινικό αδίκημα, με τα μέσα ενημέρωσης να είναι υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν τον ευφημισμό που προτιμά το Κρεμλίνο για «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση». Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι οι προσπάθειες του καθεστώτος Πούτιν να φιμώσει τα μέσα ενημέρωσης επεκτείνονται και σε σκόπιμες επιθέσεις σε διεθνείς δημοσιογράφους που προσπαθούν να αναφέρουν την εισβολή από την Ουκρανία. Για τους Ρώσους, ο Τύπος είναι ο εχθρός. Δεν θέλουν τα εγκλήματά τους να καταγραφούν και να γίνουν γνωστά σε όλο τον κόσμο. καταλήγει η έκθεση.
*Το σύνολο των εκθέσεων και για τα δυο θέματα είναι στη διάθεση του υπογράφοντα.

Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο