ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ  (vs) σε αντιδιαστολή με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΟΝ…και ΜΕΛΛΟΝ…

9-8-2023

Γράφει ο Παναγιώτης Γερογλής, Ταξίαρχος ε.α.

Όταν το παρακμιακό παρόν, και το αντίστοιχο νομοτελειακά σκοτεινό μέλλον, δεν αφήνουν χώρο, ούτε καν για να αναφερθείς σε μεγαλεία του ελληνικού πολιτισμού, ή σε νεότερους ταπεινούς ήρωες …τότε το τέλος είναι κοντύτερα από ποτέ…

7 Αυγ 480 π.χ.…το ιστορικό ορόσημο του πανανθρώπινου πολιτισμού, η Μάχη των Θερμοπυλών…φωτεινό ορόσημο 2.500 ετών, που οι σημερινοί νεοέλληνες, ούτε να το δούν μπορούν, ούτε να διδαχθούν τις διαχρονικές αρχές και αξίες που πρεσβεύει… Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.… Σιγά , μην ασχοληθεί δημόσιο πρόσωπο ή φορέας να μνημονεύσει έστω  το τεράστιο στην ανθρώπινη ιστορία και πολιτισμό,  αυτό γεγονός. Ο αρχικός πέτρινος λέοντας που στήθηκε στην περιοχή το 440 π.χ. , δεν υπάρχει πια…ούτε σκέψη για αναβίωση και τοποθέτηση αντιγράφου…Οι τελευταίες δε, ελληνικές (??) κυβερνήσεις, φρόντισαν να αποκρύψουν δε και το μνημείο του βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα,  το οποίο ανηγέρθει το 1955, από δωρεές ομογενών εξ Αμερικής.. Αντί λοιπόν το μνημείο να προβάλλεται ως σύμβολο παγκόσμιας κληρονομιάς και μοναδικής εθνικής περηφάνειας, παρέμεινε εκτός χάραξης ΝΕΟΑΘ (Νέας Εθνικής Οδού Αθήνας-Θεσνίκης), μακριά από κάθε οπτική επαφή κατά τη διέλευση,και με ελλιπή σήμανση (και φωτισμό), ακόμη και για αυτούς που θα θελαν να το επισκεφθούν επί τούτου….

8 Αυγούστου 1964...Τχης Καρούσος..» Κι αν τύχει στην πορεία μας αυτή να χαθούμε, θεία η Δάφνη, ως Έλληνες θα πεθάνουμε»…Περιφανής νίκη των ελληνικών όπλων στη Μάχη της Τηλλυρίας...που να ναι τώρα αυτή η Αγία Τηλλυρία, θα σκέφτονται κάποιοι…Στην πολύπαθη Κύπρο είναι …και δεικνύει ότι τα γεγονότα του 1974, δεν προέκυψαν από το πουθενά..υπήρχε ιστορικό υπόβαθρο..Προτρέπω δε να ανατρέξετε σε κάποιο ιστορικό βίβλίο ή κείμενο, σχετικά με τη μάχη της Τηλλυρίας, καθόσον είναι δεδομένο ότι το εκπαιδευτικό σύστημα, έχει αφήσει πολλά ιστορικά κενά…

Υπόψιν δε,  ότι οι νεότερες ελληνικές κυβερνήσεις, δεν ετίμησαν όπως τους έπρεπε, ούτε τους νεκρούς, ούτε τους αγωνιστές της Κύπρου, είτε το 1964, είτε το 1974…

9 Αυγουστου 1978…Σήφης Mιγάδης…Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας..κυβερνήτης του Boeing 747-200 SX OAA με 374 επιβάτες και πλήρωμα, κατά την απογείωση του από το Α/Δ και ενώ βρίσκεται στη φάση απογείωσης – ανόδου, χάνει τον έναν κινητήρα με αντίστοιχη απώλεια ώσης και άνωσης…Σύμφωνα με το φάκελο πτήσης του υπόψη αεροσκάφους και τις επανειλλημένες προσομοιώσεις το Α/Φ έπρεπε να είχε συντριβεί εντός του αστικού ιστού των Αθηνών προκαλώντας εκατόμβη νεκρών τόσο των επιβατών όσο και επί του εδάφους..Οι 150 τόννοι κηροζίνης, θα επιδείνωναν ακόμη επί το χείρον την κατάσταση…Με άνω των 30 ετών εμπειρία, και με γνώσεις αεροδυναμικής, κατάφερε να πετάξει το ιπτάμενο θηρίο εκτός φακέλου πτήσης, να περάσει ξυστά από το λόφο Πανί (2,5 μέτρα), να περάσει σε ελάχιστη απόσταση πάνω από τις πολυκατοικίες των Αθηνών, να αποφύγει το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, να ξεπεράσει το όρος Αιγάλεω και εν τέλει να καταφέρει να επιστρέψει και να προσγειώσει ασφαλώς το Α/Φ…

Μόνον τότε,   οι επιβάτες αντιλήφθηκαν τη σοβαρότητα της κατάστασης, νομίζοντας μέχρι εκείνη τη στιγμή,  ότι η εξαιρετικά χαμηλή πτήση, ήταν «special offer» του κυβερνήτη για φωτογραφίες της Αθηνας…

Κατά την επιστροφή του, γνώρισε την αποθέωση, από συναδέλφους του, που είχαν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης…Ο ταπεινός Σήφης, απογειώθηκε ξανά μετά από λίγες ώρες με την πτήση 411 για JFK…Για το Σήφη Miγάδη, ήταν απλά μια΄Τετάρτη μεσημέρι!!..όπως σήμερα…

Έτσι είναι …’οι » ανθρωποι της ευθύνης»…όχι σαν τους σημερινούς….με αξιώματα και υπουργούς..δεν μπορώ να μην σκεφτώ τα Τέμπη…δεν μπορώ να μη σκεφτώ τα πρόσφατα με τις πυρκαγιές  κα ιτα σημ.ερινά. με τους χούλιγκαν νεοναζί….

Και από το να αναζητάς τα αποφθέγματα του Ρ.Κέννεντυ , όπως το :  » να μην ρωτάς τι έκανε η πατρίδα σου για εσένα, να αναρωτιέσαι τι έκανες εσύ για αυτήν»..το οποίο είναι αναμφίβολα σωστό, εξίσου σωστό αν και λιγότερο ΄γνωστό παραμένει και το απόφθεγμα του Καζαντζάκη : «να αγαπάς  την ευθύνη, να λες εγώ, μονάχος θα σώσω τον κόσμο..αν χαθεί, εγώ θα φταίω…»

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…

Επί τρεις μέρες, 7-8-9 Αυγούστου 2023, ψάχνεις να βρεις ένα κενό, μια ύφεση της παρακμιακής ζωής που έχει επιβληθεί…απλά έστω να αναπολήσεις..να στοχαστείς… και δεν…

200 φανατικοί οπαδοί της Ντυναμό Ζάγκρεμπ, εισέρχονται προ διημέρου στη χώρα οδικώς σε δύο κονβόι ΙΧ αυτοκινήτων, οπλισμένοι με μαχαίρια, γκλομπ, στυλιάρια, φωτοβολίδες και λοιπά συναφή…Κάνοντας χρήση και μέσων σταθερής τροχιάς, καταλήγουν στο γήπεδο της ΑΕΚ, όπου ξεσπούν σε κάθε μορφής οπαδική βία, και δολοφονούν έναν νέο 29 ετών…Η ΕΛΑΣ, πομποδώς απούσα, παρότι είχε ενημερωθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο από διθνείς οργανισμούς ασφαλείας, αντιδρά σπασμωδικά «κατόπιν εορτής»….

Το παραπάνω περιστατικό, με το οποίο 200 άτομα, κουρέλιασαν άλλον έναν μηχανισμό εθνικής ασφάλειας, έρχεται να προστεθεί σε συνεχόμενα γεγονότα, όπως της διαρροής-αποκάλυψης ευαίσθητων στρατιωτικών πληροφοριών, της πυρκαιάς και της έκρηξης πυρομαχικών της 111 ΠΜ/ΠΑ, της έκτακτης εκκένωσης των μαχητικών από το Α/Δ Ν. Αγχιάλου, τη 10ημερη πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Ρόδο, τις πυρκαγιές σε Βόλο, Φλώρινα, Κάρυστο που στοίχισαν τη ζωή δύο ιπταμένων χειριστών της ΠΑ, την αμείωτη συνέχεια της λαθροεισβολής με τελευταίο πρόσφατο επίτευγμα την οδήγηση στο αντίθετο ρεύμα και τη μη καταδίωξη τους, …και πόσα ακόμη….

Σκέφτεσαι την σχεδόν παντελή καθήλωση του στολου των μεταφορικών Α/Φ της ΠΑ, τις έρευνες του Oruc Reiss εντός ΕΧΥ, την τραγωδία στα Τέμπη, το Μάτι, τη Μάνδρα, βιασμούς, κλοπές, δολοφονίες, εμπρησμούς, προστασίες, εγκληματικότητα κάθε είδους, παραβατικότητα, απύθμενη διαφθορά, αναξιοκρατία, μη απονομή δικαιοσύνης, πετσωμένα ΜΜΕ, λίστες Φαλτσιάνι-Λαγκάρντ, αυξήσεις τιμών αγαθών, ειδική μνεία στα καύσιμα, πληθωρισμός., την αλλαγή του εθνολογικού και θρησκευτικού χάρτη της χώρας… Θα μπορύσε κανείς  να γράφει για ώρες, καθημερινά περιστατικά παρακμής αυτής της χώρας εν έτει 2023…

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ, …ΕΝΩΜΕΝΗ, ΔΥΝΑΤΗ...(κατά παράφραση παλαιότερου κομματικού μοτο) …το ίδιο και το πρόσφατο «41 συν 17 τα κατό» ….

Και είναι τόσο έντονη, που δεν δίνει χώρο, ούτε να αναπολήσεις, να μνημονεύσεις, να τιμήσεις, να εμνευστείς, να διδαχθείς….

Και συ, που τα παιδιά σου, οι άνθρωποι σου είτε μορφώθηκαν είτε όχι, αλλά δεν » εσυμμορφώθηκαν» , και έφυγαν να βρουν μια καλύτερη τύχη…μην ακούς τις κούφιες υποσχέσεις πολιτικάντηδων και μην περιμένεις να γυρίσουν πίσω…εξάλλου και να γυρίσουν , απειλή θα ναι…και δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα..

Με δάνεια παρελθόντος πολιτισμού, στα οποία το παρόν σου δεν είναι ικανό να πληρώσει ούτε τα τοκοχρεωλύσια, μην περιμένεις ότι θα έχεις καν μέλλον…

Οπότε νομοτελειακά, ακολουθώντας αυτή την οδό, που δημιουργεί, ανελεύθερους, εξαρτημένους ανθρώπους και φανατικούς οπαδούς, εξίσου νομοτελειακή  προβλέπεται και η κατάληξη…

Υ.Γ. 1 : έτσι, για να «ευθυμήσουμε» λίγο…μπορείς να περιμένεις να αλλάξεις τα πράγματα  ψηφίζοντας στις εκλογές του 2027…

Υ.Γ.2 : Δέχτηκα μιά σημαντική ερώτηση για τα ανωτέρω…ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ και φτάσαμε ως εδώ...

..Η απάντησή μου, ως ακολούθως : Δεν μπορώ να είμαι υποστηρικτής της ιδέας του «όλοι φταίμε»…γιατί αυτό προσεγγίζει σε ένα άλλο επικοινωνιακό αφήγημα του τεθνεώτος Πάγκαλου…Αυτό το «μαζί τα φάγαμε»…Όχι , ούτε «όλοι μαζί τα φάγαμε», ούτε «όλοι φταίμε»… Εξάλλου γνωστή στους νομικούς κύκλους η υπερασπιστική τακτική δημιουργίας ενοχών στο θύμα για δημιουργία ελαφρυντικών στο θύτη. 

Ο καθένας μας έχει το μερίδιο που του αναλογεί ,ανάλογα τη θέση του, την εμπλοκή του και την εξουσία που κατείχε ή κατέχει, στον καθορισμό της πορείας της «πολιτείας»…Ως εκ τούτου, οι διαδοχικές κυβερνήσεις (εκτελεστική εξουσία και το σύνολο των προσώπων που την «υπηρέτησαν») φέρουν την πρώτιστη και μεγαλύτερη ευθύνη…

Δυστυχώς δεν βρίσκω  αμέτοχες, τη νομοθετική εξουσία  και τη δικαστική, οι οποίες έστω δεν αντέδρασαν καθώς οφειλαν, στον καθολικό έλεγχο τους από την ανωτέρω εξουσία…

Στέλνοντας στον κάλαθο των αχρήστων και τη διάκριση και τον έλεγχο των εξουσιών , ως κυρίαρχων συστατικών πυλώνων ενός πραγματικά δημοκρατικού πολιτεύματος… Αφήνοντας άπλετο χώρο για τη βαθμιαία μετατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος, σε μία ολιγαρχική κατ’ επίφαση δημοκρατία, όπου οι εκλογείς νομιμοποιούν διά της ψήφου τους τα ανωτέρω, με πρόφαση «το λιγότερο κακό»…

Η τέταρτη εξουσία (τύπος) ακολούθησε πρόθυμα, στον κατήφορο μέσω της ολοένα αυξανόμενης διαφθοράς..

Αυτός είναι και ο αιτιολογημένος λόγος, για τον οποίο μέμφομαι το σύνολο , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, του υφισταμένου πολιτικού συστήματος (κυβερνήσεις και αντιπολίτευση). Εξάλλου και με την ανάληψη της εξουσίας από την «αριστερά και την πρόοδο» , σε ένα χρονικό βάθος πενηνταετίας, από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, δοκιμάσαμε όλες τις κομματικές κοινοβουλευτικές παρατάξεις…

Τα αποτελέσματα γνωστά..για όποιον δεν φορά κομματικές παρωπίδες…

Η χώρα, παρότι έχει χρεωκοπήσει ξανά  4 φορές από συστάσεως ελληνικού κράτους, βρίσκεται στη χειρότερη της τροχιά…

Βιώνοντας τη μέγιστη της παρακμή, με μια επίπλαστη εύθραυστη οικονομία που υποκρύπτει μια αντικειμενική τεράστια χρεωκοπία . Εξάλλου είναι καθολικά γνωστό..το εξωτερικό δημόσιο χρέος, το οποίο συνεχίζει να αυξάνεται, είναι απίθανονα αποπληρωθεί, παρότι οι «μαθητευόμενοι μάγοι» μας λένε θεωρίες περί του αντιθέτου…Η υποθηκευμένη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια και η μείωση της εθνικής κυριαρχίας είναι από τα πρόσφατα κατορθώματα του πολιτικού συστήματος.. Για το ιδιωτικό εξωτερικό και εσωτερικό χρέος,  καλύτερα  να μη γίνεται λόγος…

Και παρότι και στο παρελθόν, οι δανειστές μας είχαν υποθηκεύσει προσόδους του κράτους,  πλην της περίπτωσης των «εθνικών κτημάτων»  (εγκαταλειφθείσες εκτάσεις τούρκων γαιοκτημόνων, μετά την επανάσταση) , ποτέ δεν είχε μπει υποθήκη η δημόσια περιουσία με το σκληρό πυρήνα  της  εδαφικής κυριότητας..

Ομοίως η χώρα βιώνει μία κοινωνική σήψη και παρακμή άνευ προηγουμένου, με την αποκοπή της κοινωνίας από κάθε ιστορικό γεγονός του τόπου και του έθνους, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντισηπτικό φρένο . Σε αυτό βέβαια βοηθά τα μάλλα, ένα ανάπηρο ποδηγετούμενο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο ίσως να παρέχει κάποιες γνώσεις, δεν παρέχει όμως ούτε μόρφωση, ούτε παιδεία….και ως εκ τούτου, απουσιάζει σχεδόν παντελώς το κριτικό πνεύμα και αντίληψη…

Και παρότι η σύσταση του ελληνικού κράτους, είναι μιά τυπική δημιουργία έθνους-κράτους του 19ου αι. , δηλαδή το έθνος συνέστησε κράτος ώστε να αποκτήσει ζωτικό χώρο (χώρα και πατρίδα) και να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, είναι τέτοια η  σημερινή απομάκρυνση του κράτους  από τα εθνικά συμφέροντα, που είναι να απορεί πραγματικά κανείς για τις πραγματικές προθέσεις των κυβερνώντων, οι οποίοι ελέγχουν πλήρως τον κρατικό μηχανισμό, δηλαδή το κράτος.

Αντίστοιχα το ειδικό βάρος της χώρας στο γεωπολιτικό χρηματιστήριο βρίσκεται στα limit down του, ως απόρροια της μείωσης όλων των πηγών ισχύος, προεξαρχούσης ακόμη και αυτής της σκληρής αμυντικής ισχύος…

Αυτονοήτως, πέραν του συνόλου του πολιτικού συστήματος, δεν μπορώ να εξαιρέσω τον ακαδημαίκο και καλλιτεχνικό κόσμο που όφειλε να έχει σθεναρή φωνή και να έχει ήδη αντιταχθεί σε αυτό τον επιταχυνόμενο κατήφορο…Όμως κι εκεί η διαφθορά και η αναξιοκρατία, φρόντισε να αλώσει και φωνές και συνειδήσεις και δημιουργούς..

Σχετικά λοιπόν, με το όλοι φταίμε…Όχι…π.χ., ο Μήτσος ο οικοδόμος από την Ελευσίνα, όχι… κατ’ εμέ, δεν φταίει..Δεν είχε ούτε τη γνώση, ούτε την ευκαιρία, ούτε το χρόνο, ώστε  να μην πέσει θύμα της προπαγάνδας και του εμπόριου ελπίδας των  πολιτικάντηδων και των πολιτικών «ταγών»…

Υ.Γ.. 3: Τουλάχιστον καλά κρατεί  το κίνημα της πετσέτας…το αν σε λίγο καιρό θα έχεις πατρίδα για να την απλώσεις, αυτό είναι άλλη κουβέντα…και συ θα μείνεις με την … πετσέτα στο χέρι…Τουλάχιστον να χεις κάτι να ανεμίζεις όταν θα υποδέχεσαι τους ήρωες των τηλεριάλιτι και τους πολιτικούς ταγούς του «χώρου»….Γιατί χώρα σίγουρα, δεν θα ναι…

Παν Γερογλής, Ταξχος ε.α..

MA in International Security and Applied Strategy

Diploma in Diplomatic and Strategic Studies 

Political Advisor EU / EAS / ESDC

ex  Mil Adv  of Greece to the UN

ex Mil Rep of Greece to the OSCE / HLPG

ex  NATO /PTEC / MPSOTC Commander

ex  HNDGS / JMMLC Commander

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη