Ρώσοι στρατηγοί υπό εξαφάνιση – Ιδιαίτερα κρίσιμη η κατάσταση στις Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις /Ανοικτές πληγές λόγω της ένοπλης ανταρσίας Πριγκόζιν

30-6-2023

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Τοπίο στην ομίχλη  το Γενικό Επιτελείο των  Ρωσικών  ενοπλων δυνάμεων , με στρατηγούς  4 αστέρων να συλλαμβάνονται,(ότι συνωμότησαν με τον Πριγκόζιν)  άλλους  υποτιμητικά να παραμερίζονται, και άλλους που την μια ημέρα κρίνονται  ως επαρκείς και την άλλη αδρανοποιούνται  ως άπιστοι, αποτυχόντες και προβληματικοί. Και όλα αυτά  αποτελούν προεκτάσεις και επιπτώσεις της  προ ημερών ένοπλης ανταρσίας του επικεφαλής της μισθοφορικής -παραστρατιωτικής οργάνωσης WAGNER  Γεβγένι Πριγκόζιν , ως και των  αποτυχιών του Ρωσικού στρατού στα επιμέρους μέτωπα της κατεχόμενης Ουκρανίας ,που στην διάρκεια των τελευταίων 72 ωρών παρατηρηθήκαν τακτικές υποχωρήσεις και ήττες, καθώς και μια σταθερή -ελεγχόμενη προώθηση των Ουκρανικών δυνάμεων  της αντεπίθεσης ειδικά σε περιοχές της Ζαπορίζια και του  Ντονμπάς.

Η ένοπλη εξέγερση της WAGNER  έχει ήδη εκτεταμένες επιπτώσεις στη δομή της Ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης, τις οποίες επιβεβαιώνουν  και γνωστοί Ρώσοι  μιλμπλόγκερ ,υποστηρίζοντας ότι λαμβάνουν χώρα «εκκαθαρίσεις μεγάλης κλίμακας» μεταξύ των ανώτατων στρατιωτικών ( ως και υφυπουργών άμυνας) των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων  αλλά και στο  Ρωσικό υπουργείο εξωτερικών  όπου  τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη υποβάλλονται επί του παρόντος σε ειδικές ‘δοκιμές’ για το αν  είναι πιστά στον Πούτιν.Προς το παρόν  φέρεται να επιβιώνει ο υπουργός άμυνας Σεργκέι Σοιγκού , που ήταν ο βασικός στόχος του Πριγκόζιν.Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας (FSO) διενεργεί έλεγχους της Ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας καθώς και  ανώτατων  μεμονωμένων διοικητών  γνωστών  και επίλεκτων μονάδων στις Διοικήσεις της νότιας και κεντρικής περιφέρειας της Ρωσίας.(Ροστόφ ο Ντον , Βλαντικαφκάς, Κρασνοντάρ, Ταγκανρόγκ Νοβοροσίσκ κα) .Δυτικοί και Ρώσοι αναλυτές  και αξιωματούχοι επισημαίνουν  την «αναποφασιστικότητα» του υπουργείου άμυνας  για την καταστολή της Βαγκνερικής εξέγερσης  ως και την «υποστήριξη των παραστρατιωτικών εταιρειών (PMC)» ως πρόσχημα για να απομακρύνουν  υψηλόβαθμο  προσωπικό  από τις θέσεις τους. Αναλυτές  με πολύ βαθιές διασυνδέσεις  μέσα στο Ρωσικό κατεστημένο  και συγκεκριμένα  ο διοικητής των Ρωσικών Αερομεταφερόμενων Δυνάμεων (VDV)  στρατηγός 4 αστέρων Μιχαήλ Τεπλίνσκι  φέρεται ως  ο νέος  γενικός διοικητής των δυνάμεων στην κατεχόμενη Ουκρανία ,παραμερίζοντας τον επί 10 και πλέον χρόνια αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων στρατηγό Βαλέρι Γκεράσιμοφ (που εδώ και μερικούς μήνες είχε και την διοίκηση των κατοχικών μονάδων στην Ουκρανία.). Ο Τεπλίνσκι πριν περίπου ένα χρόνο είχε απομακρυνθεί  ως αποτυχημένος, αλλά επειδή κατάγεται  από το Μοσπίν του Ντόνετσκ, υποστηρίζεται από τα φιλορωσικά αποσχιστικά στοιχεία στο Ντονμπάς.

Ο υπογράφων έχει επισημάνει εδώ και μερικές ημέρες  ότι   «μια ατμόσφαιρα καχυποψίας έχει τυλίξει το Γενικό Επιτελείο» και ότι οι συνεργάτες του Γκεράσιμοφ κατηγορούνται για αναποφασιστικότητα και αποτυχία, ενώ ο αναπληρωτής διοικητής της Κοινής Ομάδας Δυνάμεων στην Ουκρανία, και πρώην αρχηγός των αερομεταφερόμενων δυνάμεων της Ρωσίας στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν (στρατηγός “Αρμαγεδδών’ με έντονη στρατιωτική παρουσία στη Συρία)  κατηγορείται για συνέργεια στην ένοπλη εξέγερση του Πριγκόζιν Αν και ενδέχεται να εμφανιστούν και άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί στο προσκήνιο, το  προφανές είναι ότι η ένοπλη ανταρσία  συνεχίζει να έχει σημαντικές προεκτάσεις στον χώρο των πληροφοριών. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Ρωσικές αρχές συνέλαβαν τον στρατηγό Σεργκέι Σουροβίκιν στις 28 Ιουνίου, υποδεικνύοντας πιθανώς ότι το Κρεμλίνο σκοπεύει να εκκαθαρίσει σημαντικές  στρατιωτικές και διπλωματικές ομάδες, ενώ δυτική πηγή είπε στον υπογράφοντα ότι ανακρίνεται στις γνωστές και ιστορικής διαδρομής φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Λεφέρτοβο της Μόσχας.

Οι Moscow Times ανέφεραν πριν δυο ημέρες  ότι  πηγές προσκείμενες στο υπουργείο άμυνας επιβεβαίωσαν ότι οι Ρωσικές αρχές  και η Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών GRU συνέλαβαν τον Σουροβίκιν επειδή επέλεξε να συμπαραταχθεί με τον Πριγκόζιν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Οι New York Times ανέφεραν στις 28 Ιουνίου ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι που ενημερώθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες δήλωσαν ότι ο Σουροβίκιν είχε εκ των προτέρων γνώση της εξέγερσης, αλλά  οι Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εξακολουθούν να προσπαθούν να εξακριβώσουν αν  ο Σουροβίκιν υποστήριξε άμεσα την προσπάθεια του Πριγκόζιν. Δεν είναι σαφές τι συνέβη και ανάγκασε το περασμένο Σάββατο τον Σουροβίκιν να καλέσει τον Πριγκόζιν  ζητώντας εν μέσω διαδρομής από το Βορονέτς προς τη Μόσχα να τερματίσει την εξέγερση (μερικές ώρες μετά την έναρξή της), αν και είναι πιθανό να το έκανε υπό πίεση σε  υποστήριξη της Ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας.

Αν οι Ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας  συνεχίσουν να τον κρατούν (υπόψη δεν έχει επικοινωνήσει με την οικογένεια του) τότε το Κρεμλίνο πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει τον Σουροβίκιν(τον οποίο ο Πούτν έχει παρασημοφορήσει για την πίστη του στο Ρωσικό έθνος) και τους συνεργάτες του ως αποδιοπομπαίους τράγους για να εξηγήσει δημόσια γιατί ο Ρωσικός στρατός και οι Ρωσικές μονάδες  εσωτερικής ασφάλειας απάντησαν άστοχα και χαοτικά  στην εξέγερση  ως και  να δικαιολογήσουν μια πιθανή αναδιάρθρωση  της Ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας. Από πλευράς πολλών και καλά ενημερωμένων πηγών έχει   αναφέρει στο παρελθόν οι  αξιοσημείωτες  και στενές σχέσεις του  στρατηγού Σουροβίκιν με τη WAGNER  και ο Σουροβίκιν είναι ο βασικός  υποψήφιος για αποδιοπομπαίος τράγος ανεξάρτητα από το πραγματικό επίπεδο υποστήριξης που έδωσε στην  ένοπλη εξέγερση της παραστρατιωτικής οργάνωσης.

Ο  Πούτιν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία προς το παρόν και εν μέσω εκκαθαρίσεων στις ένοπλες δυνάμεις  αλλά η ισχύς του —και της Ρωσίας— υποχωρεί. Η Δύση  αναλύει τις δραματικές εξελίξεις και μπορεί να εκμεταλλευτεί νέες ευκαιρίες. Η μοίρα του Πούτιν θα μπορούσε να ακολουθήσει εκείνη του  τελευταίου Σοβιετικού προέδρου Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Παρά την αποτυχία ενός σκληροπυρηνικού πραξικοπήματος τον Αύγουστο του 1991 από τους Γενάγιεφ, Γιαζόφ, Κριτσκόφ κα , ο Γκορμπατσόφ έχασε την όποια είχε απομείνει  υποστήριξη και έγινε  πολύ ευάλωτος. Τον Δεκέμβριο  του 1991 η κυριαρχία  και παρουσία του — όπως και η  πρώην ΕΣΣΔ— κατέρρευσαν.

Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη

φωτ.ambassadorsatlarge