7-5-2023

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Η επιρροή της Ρωσικής  προπαγάνδας και συστηματικής παραπληροφόρησης που γίνεται μέσα από  τις  καθημερινές δημοσιεύσεις των τοπικών διαδικτυακών μέσων σε κράτη των Βαλκανίων ( Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Σερβία , Κροατία και Σλοβενία κα ) με βάση την  συνεχή παρακολούθηση των γραφόμενων και λεγόμενων τους τελευταίους 4 μήνες  δείχνει το πως η Μόσχα ενεργεί  δόλια και αποσταθεροποιητικά σε βάρος  όλων κρατών. Χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους  συλλέχθηκαν  από πλευράς μου  καθημερινές δημοσιεύσεις με τουλάχιστον μία αναφορά στην Ουκρανία ή/και τον πόλεμο στην Ουκρανία στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης των χωρών που μελετήθηκαν.

Για κάθε χώρα, επιλέχθηκαν οι ιστότοποι των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα (επίσης λαμβάνοντας υπόψη αυτούς που μοιράζονται φιλορωσική ρητορική), τα τηλεοπτικά κανάλια τα  ραδιόφωνα   ως και οι εφημερίδες που έχουν διαδικτυακή έκδοση.  Η επεξεργασία των  κειμένων  βασίστηκε στην ανάλυση των περιεχομένων τους  .Η μελέτη  μου παρουσίασε μόνο εκείνες τις αφηγήσεις και τα μηνύματα που αναπαράγουν τη Ρωσική προπαγάνδα, η οποία δεν αποκλείει την παρουσία παραγωγικών και ουδέτερων αφηγήσεων στα μέσα ενημέρωσης σε όλες τις παραπάνω  χώρες.

Σχετικά με φιλορωσικά μηνύματα για  τυχόν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.

Όσον αφορά τις ειρηνευτικές συνομιλίες, μηνύματα που αναπαράγουν τη Ρωσική προπαγάνδα, από τη μία πλευρά αναφέρουν ότι «σύντομα, η Δύση μπορεί να κάνει το Κίεβο να συμφιλιωθεί με τη Ρωσία»(!). Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, υπήρξαν αντικρουόμενα μηνύματα ότι «μετά την απόφαση της Δύσης να προμηθεύσει την Ουκρανία με άρματα μάχης  και άλλα όπλα  οι ειρηνευτικές συνομιλίες έχασαν το νόημά τους» ή «Ρωσία: δεν έχει νόημα η επικοινωνία με το Κίεβο και τις δυτικές μαριονέτες ». Επιπλέον, ορισμένα μηνύματα εξηγούσαν τους υποτιθέμενους «λόγους» αυτής της απόφασης της Ρωσίας και, όπως πάντα, σύμφωνα με φιλορωσικές αφηγήσεις, ο «ένοχος» ήταν  και είναι η Δύση.

Για παράδειγμα: «Οι Αμερικανοί σήμερα δεν είναι αποφασισμένοι για  μια διπλωματική λύση για την κατάσταση στην Ουκρανία», «Οι πρωτοβουλίες του  Έλον  Μασκ και του Κίσινγκερ για ειρήνη στην Ουκρανία είναι καταδικασμένες. Οι προσπάθειες όλων των δυτικών υπηρεσιών στοχεύουν στην κλιμάκωση της σύγκρουσης και τη βίαια αλλαγή της εξουσίας στη Ρωσία μέσω πραξικοπήματος» και «Πούτιν: κάναμε τα πάντα για να λύσουμε το πρόβλημα στο Ντονμπάς ειρηνικά, αλλά η Δύση είχε ένα διαφορετικό σενάριο». Τέτοια μηνύματα ενισχύθηκαν από πρόσθετες εκκλήσεις για διαπραγματεύσεις για τους όρους της Ρωσίας και το υποτιθέμενο αναπόφευκτο τους, όπως: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία για να έχουν πιθανότητες επιτυχίας εναντίον της Κίνας» και «ορισμένες χώρες ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Η Κίνα ζητά ειρήνη και διάλογο στην Ουκρανία».

Μηνύματα υπέρ του Κρεμλίνου για τον Ουκρανικό στρατό

Τα μηνύματα για τον Ουκρανικό στρατό, τα οποία αναφερθήκαν  στις χώρες της περιοχής των Βαλκανίων, επικεντρώθηκαν στην υποτιθέμενη «μαχητική του ανικανότητα»(!). Για παράδειγμα, «ο Ουκρανικός στρατός βρίσκεται μπροστά  σε μεγάλο πρόβλημα: η μαχητική του ικανότητα έπεσε ξαφνικά», «οι Ουκρανοί στρατιώτες αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι» και «το χαμηλό ηθικό του Ουκρανικού στρατού δείχνει ότι ο στρατός είναι εξαντλημένος και δεν μπορεί να πραγματοποιήσει επιθετικές ενέργειες». Επιπλέον, συνεχίστηκε η διάδοση μηνυμάτων σχετικά με «ο Ουκρανικός στρατός ως απειλή για τον άμαχο πληθυσμό», όπως: «Ο Ουκρανικός στρατός βομβαρδίζει πόλεις στην περιφέρεια του Ντόνετσκ και άμαχοι πεθαίνουν».

Μηνύματα του Κρεμλίνου για τα «πλεονεκτήματα»(!) των Ρωσικών όπλων

Στο πλαίσιο της στρατιωτικής βοήθειας  της Δύσης στην Ουκρανία, μαζί με τα μηνύματα που την δυσφημούν, η  ακόρεστη Ρωσική προπαγάνδα «καμαρώνει για τα δικά της επιτεύγματα και πλεονεκτήματα». Συγκεκριμένα, στο τοπίο των ΜΜΕ των χωρών της περιοχής των Βαλκανίων εμφανίστηκαν  τα ακόλουθα μηνύματα: «Πούτιν: Οι Ρωσικές επιχειρήσεις παράγουν περίπου τόσους πυραύλους όσο όλες οι χώρες του κόσμου μαζί»(!), «Η Ρωσία έχει σοβαρό πλεονέκτημα έναντι της Ουκρανίας. Η Ρωσία δεν χρειάζεται να περιμένει για τα υποσχόμενα όπλα, τα οποία είναι εύκολος στόχος για τους Ρώσους κατά τη μεταφορά» και «τα φτηνά Ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη δημιουργούν πολλά προβλήματα για την Ουκρανική άμυνα και τους δυτικούς υποστηρικτές».

Φιλορωσικά μηνύματα για την Κριμαία.

Το τοπίο των μέσων ενημέρωσης των χωρών που μελετήθηκαν περιείχε επίσης αναφορές για την Κριμαία. Αυτά τα μηνύματα ήταν μέρος του πλαισίου του «Η Ουκρανία ως μαριονέτα των Ηνωμένων Πολιτειών» και των φανταστικών «τρομοκρατικών δραστηριοτήτων της Ουκρανίας στη Ρωσία». Για παράδειγμα: «Οι ΗΠΑ επιτρέπουν στο καθεστώς του Κιέβου να εξαπολύσει τρομοκρατικές δραστηριότητες στη Ρωσία όταν αποκαλούν την Κριμαία Ουκρανική» και «μια επίθεση στην Κριμαία θα ικανοποιούσε τις φιλοδοξίες των ΗΠΑ».

«Προκλήσεις» από την Ουκρανία και τη Δύση κατά της Ρωσίας και της Λευκορωσίας .

Συνέχισαν να διαδίδονται μηνύματα για υποτιθέμενες «πιθανές προκλήσεις από την Ουκρανία και τη Δύση» εναντίον της Ρωσίας και της Λευκορωσίας. Για παράδειγμα: «Οι Ουκρανοί προκαλούν τα Λευκορωσικά στρατεύματα στα σύνορα: υπάρχει σημαντικός αριθμός μονάδων του Ουκρανικού στρατού και εδαφικής άμυνας στα σύνορα Λευκορωσίας και Ουκρανίας» ή «ο ΟΗΕ σκοπεύει να κανονίσει μια πρόκληση με δηλητηριώδη χημικά στο Ντονμπάς και στα σύνορα Λευκορωσίας-Ουκρανίας  ”

Προμήθεια όπλων και «συνέπειες» για την Ουκρανία και τη Δύση

Τα μηνύματα για στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία ήταν αρκετά συνηθισμένα. Σύμφωνα με αναφορές, η προμήθεια όπλων στην Ουκρανία φέρεται να οδηγεί  «στα βάσανα των Ουκρανών»Ουκρανία και Πολωνία.

Σε ότι αφορά τη Πολωνία  τα  φιλορωσικά μηνύματα σχετίζονταν με την αφήγηση ότι «η Δυτική Ουκρανία έγινε μέρος του εδάφους της Πολωνίας», για παράδειγμα: «Μεντβέντεφ: υπάρχουν σχέδια να μεταφερθεί η Δυτική Ουκρανία σε πρώην Πολωνούς άρχοντες και να μετονομαστεί το Lviv σε Lemberg. ” Άλλες αφηγήσεις και μηνύματα υπέρ του Κρεμλίνου ● «Η Δύση διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας» Επιπλέον, κατά την παρακολούθηση μου  υπήρξαν τα ακόλουθα μηνύματα της αφήγησης ότι «η Δύση διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας», όπως: «Η ηγεσία του ΝΑΤΟ ωθεί την Ευρώπη σε άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία», «Λάβροφ: η Δύση δεν είναι  διεξάγει πλέον έναν υβριδικό πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά σχεδόν πραγματικό» και «Η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ έχουν εισέλθει σε άμεσο πόλεμο με τη Ρωσία, που σημαίνει μεγάλη απειλή ένοπλης σύγκρουσης».

Το «εργαλείο» για τον «πόλεμο της Δύσης εναντίον της Ρωσίας»,

 Σύμφωνα με  τα φιλορωσικά μηνύματα, ήταν η Ουκρανία. Για παράδειγμα: «Σόιγκου(υπουργόςάμυνας) : Η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία για να προσπαθήσει να τεμαχίσει  τη Ρωσία»(!), «Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από το Αφγανιστάν για να προετοιμάσουν την Ουκρανία για πόλεμο» και «Η Ουκρανία είναι το τίμημα που είναι διατεθειμένη να πληρώσει η Ουάσιγκτον για να αποδυναμώσει τη Ρωσία». Επιπλέον, υπήρξαν  μηνύματα που συνδύαζαν το θέμα της στρατιωτικής βοήθειας και του «πόλεμου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας». Για παράδειγμα, «αν το ΝΑΤΟ στείλει αεροπλάνα στην Ουκρανία, αυτό θα σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ έχει μπει σε σύγκρουση», «ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο από την προμήθεια τανκς στην Ουκρανία: τώρα, υπάρχει πόλεμος της Δύσης εναντίον της Ρωσίας» και «Η προμήθεια τανκς από τη Δύση είναι απόδειξη της συμμετοχής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία».

● «Η Ουκρανία χάνει» (!)

Μια άλλη κοινή φιλορωσική αφήγηση είναι ότι «η Ουκρανία θα χάσει τον πόλεμο». Για παράδειγμα, υπήρχαν αναφορές στην υποτιθέμενη «συγκεκριμένη περίοδο κατά την οποία θα κερδίσει η Ρωσία», όπως: «Η Ουκρανία θα ηττηθεί πριν από τον Οκτώβριο και μετά θα έρθει η συνθηκολόγηση και το τέλος της » ή «Καντίροφ (Τσετσένος πολέμαρχος και φιλορώσος εγκληματίας πολέμου ) :Μέχρι το τέλος του έτους(2022) , η Ρωσία θα έχει καταλάβει το Χάρκοβο, την Οδησσό και το Κίεβο και μετά θα φτάσει στα Πολωνικά σύνορα». Ενισχυτικά μηνύματα ήταν αυτά για «την ανικανότητα του Ουκρανικού στρατού και την απώλεια του πνεύματος της νίκης»(!). Για παράδειγμα: «ο Ουκρανικός στρατός είναι κοντά σε μια πλήρη και καταστροφική ήττα και αποτυχία», «ο Ουκρανικός στρατός σύντομα θα ηττηθεί» και «Η Ουκρανία πρέπει να προετοιμαστεί για το χειρότερο, ακόμη και μια εδαφική υποχώρηση». Την ίδια στιγμή, «μία από τις επιλογές» για τη νίκη της Ουκρανίας, σύμφωνα με μηνύματα υπέρ του Κρεμλίνου, ήταν οι «εδαφικές παραχωρήσεις»: «Ο μόνος τρόπος για να νικήσει η Ουκρανία τη Ρωσία είναι να παραδώσει το έδαφός της»(!)

Τα Βαλκάνια και η Ρωσική προπαγάνδα

Τα Βαλκάνια ήταν  και είναι παραδοσιακά μια περιοχή ευάλωτη στη Ρωσική προπαγάνδα και σε κάθε είδους αντιδυτικές αφηγήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων συνωμοσιολογικού χαρακτήρα. Αυτό οφείλεται τόσο σε ιστορικά καθορισμένες Ρωσόφιλες και σλαβόφιλες παραδόσεις, όσο και σε μια σκεπτικιστική στάση απέναντι στο ΝΑΤΟ και σε προκατάληψη κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτα απ’ όλα αφορά την απαράδεκτη  Σερβία και τους Σέρβους. Επί του παρόντος, η Σερβία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη (εξαιρουμένης της Λευκορωσίας), όπου τα Ρωσικά μέσα ενημέρωσης όχι μόνο δεν απαγορεύονται, αλλά, αντίθετα, είναι ευπρόσδεκτα να εργαστούν και να επεκταθούν ( πχ Sputnik, RT). Τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στη Σερβία έχουν λίγο πολύ θετική στάση απέναντι στη Ρωσία (συμπεριλαμβανομένων των φιλοκυβερνητικών δημοσιεύσεων), κάτι που αντανακλά την κοινωνικοπολιτική διάθεση σε αυτή τη χώρα.

Το φάσμα της φιλορωσικής θετικής στάσης στα Σερβικά μέσα ενημέρωσης είναι διαφορετικό: από λανθάνον ως  ανοιχτά ριζοσπαστικό. Αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι η σημερινή Ρωσοφιλία μεταξύ των Σέρβων, η οποία μερικές φορές παίρνει ειλικρινά συγκλονιστικές, συνωμοσιολογικές, τραγικές και παραμιλητού  μορφές, επιδεινώθηκε περαιτέρω μετά την ολική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Αυτό έγινε αντιληπτό από τα Σερβικά μέσα ενημέρωσης και μεγάλο μέρος της κοινωνίας ( παρά τη θέση των επίσημων αρχών, που υποστηρίζουν επίσημα την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας) .. Μια σειρά από ταμπλόιντ στη Σερβία στις 24 Φεβρουαρίου ήταν κυριολεκτικά άφθονα με τίτλους όπως «Η Ουκρανία επιτέθηκε στη Ρωσία». Από την οπτική γωνία των Σέρβων υποστηρικτών της Ρωσίας, ιδιαίτερα των εθνικιστών, η τρέχουσα Ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας μοιάζει με ένα είδος αντιποίνων προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και τη συλλογική Δύση

 Άλλωστε, μεταξύ των Σέρβων που το 1999, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μιλόσεβιτς  βομβαρδίστηκαν από το ΝΑΤΟ, υπάρχει ακόμα ένα έντονο αίσθημα δυσαρέσκειας και προσβολής σχετικά με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Δηλαδή, λόγω των δικών της ιστορικών τραυμάτων της δεκαετίας του 1990, η Σερβική κοινωνία αποτελεί  ένα πολύ ευνοϊκό περιβάλλον για τις Ρωσικές αφηγήσεις και προπαγάνδα, όπου ο πόλεμος κατά της Ουκρανίας απεικονίζεται ως πόλεμος εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, τα Σερβικά μέσα ενημέρωσης κάνουν τακτικά εικασίες για το θέμα του «Ουκρανικού φασισμού» σύμφωνα με το  ανυπόστατο, άθλιο, απαράδεκτο και βρόμικο εγχειρίδιο του Κρεμλίνου. Για χρόνια, τα Ρωσικά μέσα ενημέρωσης διέδιδαν προπαγάνδα για το «αήττητο» (!) του Ρωσικού στρατού και την ανωτερότητά του έναντι των στρατών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Υπήρξε αξιοσημείωτη επιτυχία, ειδικά στη Σερβία.

 Τις πρώτες εβδομάδες μετά την εισβολή της  24ης Φεβρουαρίου 2022, η δήλωση ότι η Ουκρανία επρόκειτο να ηττηθεί  και ότι θα καταληφθεί πλήρως από τα Ρωσικά στρατεύματα ήταν κοινή στα φιλορωσικά μέσα ενημέρωσης των Βαλκανικών χωρών. Πολυάριθμα Σερβικά μέσα ενημέρωσης με αρκετή  αφέλεια και χωρίς διασταύρωση πληροφοριών ,διέδιδαν  οποιεσδήποτε Ρωσικές αντι-Ουκρανικές αφηγήσεις που είχαν σκοπό να δικαιολογήσουν την επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας και άλλαζαν συνεχώς (βιοεργαστήρια, αποναζισμός, «βρώμικη βόμβα» κ.λπ.). Πολύ αποτελεσματικά, τα μυαλά του φιλορωσικού προσανατολισμένου μέρους του πληθυσμού στη Σερβία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και  μερικώς στο Μαυροβούνιο επηρεάζονται από τη δήλωση του Κρεμλίνου ότι η Ρωσία, υποτίθεται, αγωνίζεται για μια «δίκαιη» παγκόσμια τάξη πραγμάτων και ενάντια στην «ηγεμονία των ΗΠΑ». » (και πάλι, σε μεγάλο βαθμό λόγω της τραυματικής εμπειρίας της δεκαετίας του 1990). Στο ίδιο πλαίσιο, καλύπτεται ενεργά το θέμα της ανάπτυξης της συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας σε αντίθεση με τη συλλογική Δύση.Με τη σειρά τους, τα Σερβικά μέσα ενημέρωσης αποτελούν σημαντική πηγή για τη διοχέτευση της Ρωσικής προπαγάνδας στις γειτονικές χώρες της περιοχής.όπου ζει σημαντικό ποσοστό του Σερβικού πληθυσμού, κυρίως στο Μαυροβούνιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (δηλαδή, σε μια από τις οντότητές της τη Δημοκρατία Σέρπσκα) . Στο Μαυροβούνιο, όλα τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης παίρνουν μια γενικά σωστή και ισορροπημένη θέση για τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο (οι κύριοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς της Ρωσικής προπαγάνδας είναι αρκετές επίσημα μη καταχωρημένες πύλες και μέσα από τη γειτονική Σερβία) και το ποσοστό του φιλορωσικού πληθυσμού, σύμφωνα με με διάφορες εκτιμήσεις, είναι από 30 έως 40%.

Αντίθετα, στη Δημοκρατία της Σέρπσκα (Β-Ε), τα φιλορωσικά αισθήματα είναι μερικές φορές ακόμη πιο ριζοσπαστικά από ό,τι στην ίδια τη Σερβία (κάτι που εκδηλώνεται επίσης στις αφηγήσεις των τοπικών μέσων ενημέρωσης). Από την άλλη πλευρά, στον χώρο των μέσων ενημέρωσης μιας άλλης οντότητας αυτής της χώρας: της Ομοσπονδίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όπου η πλειοψηφία είναι Κροάτες και Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, οι φιλορωσικές αφηγήσεις είναι πολύ λιγότερο κοινές.

Συγκεκριμένα, φιλορωσικά αισθήματα υπάρχουν και στη Βουλγαρία, αν και αυτή η χώρα είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και από την αρχή της πλήρους κλίμακας Ρωσικής εισβολής, παρέχει σημαντική στρατιωτική-τεχνική και υλική βοήθεια στην Ουκρανία, και παίρνει επίσης μια απόλυτα φιλική πολιτική θέση έναντι της Ουκρανίας. Η Ρωσοφιλία στη Βουλγαρία έχει ιστορική βάση. Ωστόσο, επί του παρόντος, οι ανοιχτοί υποστηρικτές του Κρεμλίνου δεν έχουν καθοριστική επιρροή στην κοινωνικοπολιτική ζωή της Βουλγαρίας (το ίδιο ισχύει και για τα μέσα ενημέρωσης).

Στη Βόρεια Μακεδονία συνολικά, οι φιλορώσοι υποστηρικτές δεν κυριαρχούν και τα κορυφαία μέσα ενημέρωσης αυτής της χώρας καλύπτουν γενικά σωστά την ένοπλη επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Στο Αλβανικό περιβάλλον της χώρας (οι Αλβανοί αποτελούν περίπου το 30% του πληθυσμού της Βόρειας Μακεδονίας), κυριαρχεί απόλυτα η φιλοδυτική στάση και η Ρωσοφιλία απουσιάζει ως φαινόμενο. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές φορές φιλορώσοι υποστηρικτές στο πνεύμα της «σλαβικής ορθόδοξης ενότητας» και του αντιαμερικανισμού μεταξύ ορισμένων εθνικιστών Μακεδόνων.

Στο  πλαίσιο της γειτονικής Σερβίας, η επιρροή της Ρωσικής προπαγάνδας στη Βόρεια Μακεδονία είναι σημαντικά χαμηλότερη. Στην Κροατία, η Ρωσοφιλία ως αξιοσημείωτο φαινόμενο της κοινωνικοπολιτικής ζωής, σε αντίθεση με μια σειρά από άλλα κράτη της περιοχής, απουσιάζει. Οι φιλορωσικές και αντι-ουκρανικές αφηγήσεις εμφανίζονται εδώ κυρίως μεταξύ των λεγόμενων «αντι-παγκοσμιοποιητών» που επικρίνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ρόλο τους στον σύγχρονο κόσμο,  τόσο μεταξύ των ριζοσπαστικών αριστερών όσο και εν μέρει των ακροδεξιών εθνικιστών. Γενικά, τα Κροατικά μέσα ενημέρωσης, εκτός από ορισμένους αναλυτές και ειδικούς γνωστούς για τις φιλορωσικές απόψεις τους, είναι πολύ λιγότερο ευάλωτα στη Ρωσική παραπληροφόρηση και προπαγάνδα. Ακόμη και σε αξιοσέβαστες Κροατικές εκδόσεις, μπορεί μερικές φορές να βρεθεί  υλικό  που προσπαθούν να σχετικοποιήσουν την ενοχή της Ρωσίας ως επιτιθέμενου κράτους και να εξηγήσουν τον τρέχοντα πόλεμο ως ένα γεωπολιτικό παιχνίδι στο οποίο η Ουκρανία, φέρεται ότι είναι όμηρος και «παιχνίδι».

Επιπλέον, υπάρχουν μερικές φορές αντιφατικά υλικά για το θέμα της «βλαβερότητας» της ένοπλης βοήθειας της Δύσης στην Ουκρανία και των αρνητικών επιπτώσεων των αντιρωσικών κυρώσεων στις οικονομίες των Ευρωπαϊκών χωρών στον τομέα των ΜΜΕ της Κροατίας.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι φιλορωσικές αφηγήσεις πρακτικά απουσιάζουν από τον χώρο των ΜΜΕ της Αλβανίας και του Κοσόβου. Μεταξύ των κατοίκων αυτών των χωρών, κυριαρχεί θεμελιωδώς η θετική στάση απέναντι στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες (ειδικά στο Κόσοβο,αυτό συνδέεται με την υποστήριξη της Σερβίας από τη Ρωσία). Έτσι, η Ρωσική προπαγάνδα έχει ένα ευνοϊκό περιβάλλον μεταξύ ορισμένων κατοίκων των Δυτικών Βαλκανίων (κυρίως της Σερβίας και των Σέρβων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης)). Οι πιο συνηθισμένες αφηγήσεις σχετίζονται με το σφάλμα της Δύσης και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, την ανωτερότητα των Ρωσικών όπλων, τη δαιμονοποίηση της συλλογικής Δύσης και την απεικόνιση της Ουκρανίας ως «πιόνι» στα χέρια του « επιθετικυό μπλοκ του ΝΑΤΟ».

Από την πλευρά της Ουκρανίας, θα ήταν σκόπιμο να ενισχύσει την παρουσία της στην πληροφόρηση στην περιοχή των Βαλκανίων για να αντικρούσει την κραυγαλέα Ρωσική παραπληροφόρηση και να μεταφέρει πιο αντικειμενικές πληροφορίες για τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο και τις πραγματικές αιτίες και προϋποθέσεις του, με ιδιαίτερη έμφαση στις φρικαλεότητες. και εγκλήματα από τους Ρώσους κατακτητές. Στην περίπτωση της Σερβίας, η Ουκρανική πλευρά θα πρέπει να δώσει προσοχή στο γεγονός ότι η Ουκρανία έπαιρνε πάντα φιλική θέση έναντι του Βελιγραδίου και δεν έχει  αναγνωρίσει το Κοσοβο μέχρι τώρα, επομένως, δεδομένου αυτού, η ανοιχτή υποστήριξη ενός σημαντικού μέρους της Σερβικής κοινωνίας προς τη Ρωσία. φαίνεται τουλάχιστον παράξενη και  επιεικώς αχάριστη.

Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο

φωτ.ambassadorsatlarge

*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη